Aleksandr Michajłowicz Fadin (ros. Александр Михайлович Фадин; urodzony 10 października 1924 w wsi Kniaziewka, zmarł 11 października 2011 w Moskwie) był radzieckim czołgistą, który brał udział w II wojnie światowej i został odznaczony tytułem Bohatera Federacji Rosyjskiej.
Życiorys
Dzieciństwo i młodość
Urodził się 10 października 1924 roku we wsi Kniaziewka (ros. Князевка), znajdującej się w pobliżu Arzamasu w obwodzie niżnonowogrodzkim. Pochodził z rodziny chłopskiej; jego ojciec, Mojsze Jewsiejewicz Fadin, był rosyjskim Żydem, a matka, Fira Achromowna Kiejzman. W 1940 roku ukończył niepełną szkołę średnią w Arzamasie, a następnie podjął naukę w technikum w Gorkim (obecnie Niżny Nowogród).
II wojna światowa
Po ataku III Rzeszy na Związek Radziecki, z uwagi na swój młody wiek, nie został początkowo powołany do wojska. W 1943 roku przerwał naukę i przeszedł szkolenie w Leningradzkiej Wyższej Oficerskiej Szkole Pancernej w Gorkim.
Na front trafił jako dowódca czołgu T-34-76, biorąc udział w bitwie na łuku kurskim, bitwie o Biełgorod oraz w Operacji Charkowskiej, która zakończyła się zdobyciem miasta.
W szczególności wyróżnił się w „bitwie o Dniepr”, która miała miejsce w pierwszej połowie listopada 1943 roku i miała na celu zniszczenie niemieckiego zgrupowania wojsk w rejonie Kijowa oraz zdobycie stolicy Ukrainy, co nastąpiło w nocy z 6 na 7 listopada.
Późniejsza kariera wojskowa
Po zakończeniu wojny Fadin pełnił funkcje dowódcy batalionu pancernego, zastępcy szefa sztabu i szefa sztabu pułku pancernego, a także zastępcy dowódcy pułku pancernego oraz oficera szkolenia bojowego w Obronie Cywilnej Ministerstwa Obrony ZSRR. W 1964 roku został przeniesiony do Wojskowej Akademii Wojsk Pancernych im. marszałka Rodiona Malinowskiego w Moskwie. W 1967 roku objął stanowisko wykładowcy taktyki, które zajmował do 1975 roku, kiedy to obronił pracę na stopień magistra nauk wojskowych. W latach 1976-1978 przebywał w Syryjskiej Republice Arabskiej, gdzie organizował szkolenia dla syryjskich sił pancernych.
W 1981 roku, na mocy decyzji Wyższej Komisji Atestacyjnej, uzyskał stopień docenta, a następnie profesora. Był autorem lub współautorem ponad 40 prac naukowych w dziedzinie wojskowości. Przeszedł na emeryturę w 1996 roku, ale nadal aktywnie uczestniczył w działalności Akademii. Od 1998 roku był członkiem rzeczywistym (senior fellow) w Centrum Technologii Informacyjnych Połączonej Akademii Wojskowej Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej.
Zmarł 11 października 2011 roku i został pochowany na Cmentarzu Trojekurowskim w Moskwie.
Odznaczenia
„Złota Gwiazda” Bohatera Federacji Rosyjskiej (odznaczenie nr 346) – przyznana 9 czerwca 1996 roku przez Prezydenta Rosji Borysa Jelcyna za „odwagę i bohaterstwo w walce z hitlerowskim najeźdźcą w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej w latach 1941-1945”.
- Order Czerwonego Sztandaru
- Order Czerwonej Gwiazdy
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
- Order Wojny Ojczyźnianej II klasy
- Order Aleksandra Newskiego
- Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy
- Medal „Za zasługi bojowe”
- Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal „Za zdobycie Budapesztu”
- Medal „Za zdobycie Wiednia”
- Medal „Za wyzwolenie Pragi”
- Order Podwójnego Białego Krzyża II klasy – przyznany 7 kwietnia 2010 roku przez prezydenta Republiki Słowackiej Ivana Gašparoviča za „udział w walkach o wyzwolenie Słowacji podczas II wojny światowej”.
Przypisy
Bibliografia
- Artiom Drabkin, Przeciw Panterom i Tygrysom, Wyd. Maszoperia Literacka, Gdańsk 2011
- Aleksander Smirnow, Lwy Stalina, Wyd. Militaria, Warszawa 2007
- Фадин Александр Михайлович (ros.) www.warheroes.ru [dostęp 2012-02-13].
Linki zewnętrzne
