Aleksandr Iwanowicz Dogadow
Aleksandr Iwanowicz Dogadow (ros. Александр Иванович Догадов, urodzony 8 sierpnia?/20 sierpnia 1888 w guberni kazańskiej, zmarł 26 października 1937) był radzieckim działaczem partyjnym, państwowym oraz związkowym, a także członkiem KC RKP(b)/WKP(b) w latach 1924-1930.
Życiorys
W 1903 roku rozpoczął pracę w fabryce w Kazaniu. W 1905 przystąpił do SDPRR jako bolszewik, a w 1907 roku został aresztowany i zesłany, jednak w 1909 roku zdołał uciec. Angażował się w działalność partyjną w Bałachnie, Baku, Petersburgu oraz Wołogdzie, gdzie pełnił funkcję sekretarza związku metalowców oraz był członkiem Centralnego Biura Rady Związków Zawodowych. W latach 1915-1917 służył w rosyjskiej armii. W 1917 roku był przewodniczącym kolejno komitetu brygadowego, dywizyjnego oraz armijnego, a od lutego 1918 roku przewodniczył Radzie Związków Zawodowych w Kazaniu. Uczestniczył w wojnie domowej, był członkiem Prezydium Sownarchozu Guberni Kazańskiej oraz ludowym komisarzem pracy Tatarskiej ASRR.
W latach 1921-1929 pełnił rolę sekretarza oraz członka Prezydium Wszechzwiązkowej Centralnej Rady Związków Zawodowych, a także reprezentował tę radę w Radzie Pracy i Obrony RFSRR. Był członkiem Biura Profinternu oraz od 16 marca 1921 do 27 marca 1922 roku zastępcą członka Centralnej Komisji Kontrolnej RKP(b). Od 31 maja 1924 do 26 czerwca 1930 roku był członkiem KC RKP(b)/WKP(b), a od 2 czerwca 1924 do 26 czerwca 1930 roku członkiem Biura Organizacyjnego KC RKP(b)/WKP(b). W latach 1929-1930 pełnił funkcję I sekretarza Wszechzwiązkowej Centralnej Rady Związków Zawodowych, a w latach 1930-1931 był zastępcą przewodniczącego Najwyższej Rady Gospodarki Narodowej ZSRR.
Od 13 lipca 1930 do 26 stycznia 1934 roku był zastępcą członka KC WKP(b), a od 13 lipca 1930 do 2 października 1932 roku zastępcą członka Biura Organizacyjnego KC WKP(b). W latach 1931-1934 pełnił funkcję przewodniczącego Zakaukaskiej Krajowej Komisji Kontrolnej WKP(b) oraz był ludowym komisarzem inspekcji robotniczo-chłopskiej ZFSRR. Od 4 lutego 1932 do 26 stycznia 1934 roku był zastępcą członka Prezydium Centralnej Komisji Kontrolnej WKP(b), a od 11 lutego 1934 do 21 czerwca 1937 roku członkiem Komisji Kontroli Radzieckiej przy Radzie Komisarzy Ludowych ZSRR, gdzie był pełnomocnikiem tej komisji w obwodzie swierdłowskim.
21 czerwca 1937 roku został aresztowany, a 26 października 1937 roku skazany na karę śmierci przez Wojskowe Kolegium Sądu Najwyższego ZSRR pod zarzutem uczestnictwa w antyradzieckiej organizacji terrorystycznej i stracony. 14 lipca 1956 roku pośmiertnie zrehabilitowany.
