Aleksandr Czepcow

Aleksandr Aleksandrowicz Czepcow

Aleksandr Aleksandrowicz Czepcow (ros. Алекса́ндр Алекса́ндрович Чепцо́в, 1902–1980) był radzieckim prawnikiem oraz przewodniczącym Wojskowego Kolegium Sądu Najwyższego ZSRR w latach 1948-1957.

Życiorys

W okresie od 1911 do 1917 roku uczęszczał do moskiewskiej szkoły synodalnej. Następnie, w latach 1939-1942, pracował jako prawnik wojskowy w Wojskowym Kolegium Sądu Najwyższego ZSRR. W latach 1942-1945 kierował sektorem w Zarządzie Kadr KC WKP(b). W latach 1945-1946 pełnił funkcję zastępcy Głównego Prokuratora Wojskowego Armii Czerwonej, a w latach 1946-1948 był zastępcą Głównego Prokuratora Wojskowego oraz Prokuratorem Wojskowym Wojsk Lądowych. Od 25 sierpnia 1948 do 11 lutego 1957 zajmował stanowisko przewodniczącego Wojskowego Kolegium Sądu Najwyższego ZSRR. Czepcow był odpowiedzialny za wydawanie niesprawiedliwych wyroków śmierci w wysoce kontrowersyjnych sprawach sądowych, w tym w sprawie Żydowskiego Komitetu Antyfaszystowskiego w 1952 roku, gdzie skazał na śmierć 13 osób. 11 maja 1949 roku otrzymał stopień generała porucznika sprawiedliwości. Po śmierci Stalina utrzymał swoje stanowisko, a po XX Zjeździe KPZR w 1956 roku kierował wieloma procesami rehabilitacyjnymi osób skazanych na śmierć i straconych podczas wielkiej czystki lat 30.

Bibliografia

Przeczytaj u przyjaciół: