Aleksander Pietrowicz Chruszczow
(ros. Александр Петрович Хрущёв; urodził się 4 sierpnia 1806 roku w miejscowości Basowo koło Tuły, zmarł 4 lipca 1875 roku tamże) – był rosyjskim wojskowym, pełniącym funkcję generała-adiutanta.
Życiorys
Uczestniczył w wojnie z Turcją w latach 1828–1829. W czasie wojny krymskiej w 1851 roku został mianowany dowódcą wołyńskiego pułku piechoty. Wyróżnił się w bitwie pod Almą, gdzie osłaniał odwrót armii, a także brał udział w obronie Sewastopola.
Od 1861 roku do 28 czerwca 1864 pełnił funkcję naczelnika wojennego okręgu lubelskiego (od 1862 roku: oddziału), angażując się w tłumienie powstania styczniowego. Zatwierdzał wyroki śmierci na polskich powstańcach, w tym na Leonie Frankowskim. Za swoje zasługi w stłumieniu powstania styczniowego został odznaczony w 1864 roku Orderem Orła Białego. Ponadto otrzymał Order Świętego Aleksandra Newskiego (1868), Order Świętego Jerzego III i IV klasy, Order Świętej Anny I, II, III i IV klasy, Order Świętego Włodzimierza II i IV klasy oraz Order Świętego Stanisława III klasy.
W 1866 roku objął stanowisko generał-gubernatora Zachodniej Syberii oraz dowódcy wojsk zachodniosyberyjskiego okręgu. Służył tam do 1874 roku, a następnie został członkiem Rady Państwa.
