Aleksandr Jakowlewicz Chinczyn
Aleksandr Jakowlewicz Chinczyn, w języku rosyjskim Александр Яковлевич Хинчин (urodzony 7 lipca?/19 lipca 1894 roku w Kondrowie, w obwodzie kałuskim, zmarł 18 listopada 1959 roku w Moskwie) był znanym rosyjskim matematykiem, uznawanym za jednego z wiodących przedstawicieli rosyjskiej szkoły rachunku prawdopodobieństwa.
Życiorys
W 1916 roku zakończył edukację na Uniwersytecie Łomonosowa w Moskwie, a sześć lat później rozpoczął pracę jako wykładowca na tej samej uczelni, gdzie pozostawał aż do swojej śmierci. Był jednym z pionierów seminariów, które prowadził Nikołaj Łuzin.
Początkowe badania Chinczyna dotyczyły analizy rzeczywistej, jednak później skoncentrował się na rachunku prawdopodobieństwa i teorii liczb. W 1924 roku dokonał odkrycia prawa iterowanego logarytmu, opracował różne formy twierdzenia granicznego, zdefiniował pojęcie procesu stacjonarnego oraz zbudował fundamenty teorii tych procesów.
Wniósł istotny wkład w teorię aproksymacji diofantycznej oraz osiągnął znaczące wyniki w teorii ułamków łańcuchowych, w tym odkrył stałą Chinczyna.
Jego dalsze badania dotyczyły fizyki statystycznej, w której wykorzystywał metody rachunku prawdopodobieństwa, teorii informacji, teorii kolejek i analizy matematycznej.
W 1939 roku Chinczyn został członkiem korespondentem Sowieckiej Akademii Nauk. Otrzymał wiele nagród, w tym Nagrodę Państwową oraz Order Lenina.
Zobacz też
- twierdzenie Chinczyna
- stała Chinczyna
- nierówność Chinczyna
- twierdzenie o równomiernym rozkładzie
- ułamek łańcuchowy
