Aleksandr Iwanowicz Celikow
Aleksandr Iwanowicz Celikow (ros. Александр Иванович Целиков, urodzony 7 kwietnia?/20 kwietnia 1904 roku w Moskwie, zmarł 28 października 1984 roku tamże) był radzieckim metalurgiem oraz konstruktorem walcarek. Otrzymał tytuł Bohatera Pracy Socjalistycznej dwukrotnie, w latach 1964 i 1984.
Życiorys
W 1928 roku ukończył Moskiewską Wyższą Szkołę Techniczną, zdobywając tytuł inżyniera mechanika. Od 1925 roku pracował jako konstruktor w biurze konstrukcji metalurgicznych i ciepłotechnicznych przy Najwyższej Radzie Gospodarki Narodowej, gdzie zajmował się projektowaniem pieców metalurgicznych oraz walcarek. W 1927 roku rozpoczął pracę w moskiewskim zakładzie metalurgicznym „Sierp i Mołot”. W 1930 roku przez kilka miesięcy był wysłany do Niemiec, aby pracować w zakładach Kruppa. W listopadzie 1932 roku objął stanowisko kierownika grupy projektowej w zakładzie metalurgicznym w Iżewsku. W 1935 roku został docentem oraz kierownikiem katedry w Moskiewskim Instytucie Mechaniki i Budowy Maszyn im. Baumana. W 1938 roku objął katedrę w Moskiewskim Instytucie Stali i Stopów, a w 1940 roku w Moskiewskim Wieczorowym Instytucie Metalurgicznym. Od 1943 roku pracował w Centralnym Naukowo-Badawczym Instytucie Technologii Budowy Maszyn jako profesor. W maju 1945 roku został dyrektorem Centralnego Biura Konstruktorskiego Inżynierii Metalurgicznej, które powstało z jego inicjatywy. Od 1959 roku pełnił funkcję dyrektora, a od 1969 roku dyrektora generalnego Wszechzwiązkowego Metalurgicznego Instytutu Naukowo-Badawczego i Projektowo-Konstruktorskiego Budowy Maszyn, również utworzonego z jego inicjatywy. Od 1953 roku był członkiem korespondentem Akademii Nauk ZSRR, a od 1964 roku akademikiem. Napisał 36 monografii oraz około 500 innych prac.
Odznaczenia i nagrody
- Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (dwukrotnie – 18 kwietnia 1964 i 20 kwietnia 1984)
- Order Lenina (trzykrotnie – 18 kwietnia 1964, 19 kwietnia 1974 i 20 kwietnia 1984)
- Order Rewolucji Październikowej (5 kwietnia 1971)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (dwukrotnie – 9 października 1953 i 17 października 1960)
- Order Przyjaźni Narodów (23 marca 1979)
- Nagroda Leninowska (1964)
- Nagroda Stalinowska (trzykrotnie – 1947, 1948 i 1951)
- Złoty Medal Akademii Nauk ZSRR im. Łomonosowa (1974)
