Aleksandr Michajłowicz Bujko (ros. Александр Михайлович Буйко, urodzony 7 kwietnia 1885 roku we wsi Ostrowiany w guberni wileńskiej, zmarł 30 stycznia 1941 roku w Moskwie) był działaczem bolszewickim oraz radzieckim politykiem.
Życiorys
Edukując się w wieczorowej szkole technicznej przy Fabryce Putyłowskiej w Petersburgu, w 1904 roku dołączył do SDPRR. Został aresztowany 1 marca 1909 roku, a 22 listopada tego samego roku skazano go na osiedlenie w Ust-Urdu w guberni irkuckiej. Do 1917 roku przebywał w takich miejscowościach jak Czeremchów, Tułun, Krasnojarsk oraz Wierchnieudińsk (dzisiaj Ułan Ude). W 1917 roku pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Rady Wierchnieudińskiej, a w latach 1917-1918 był przewodniczącym miasta Wierchnieudińsk. W 1918 roku przewodniczył Rewolucyjnemu Trybunałowi Nadbajkala, a po zajęciu regionu Bajkału przez białych wyemigrował do Urgi (obecnie Ułan Bator), a następnie do Harbinu. W 1920 roku, po ponownym opanowaniu tych terenów przez czerwonych, powrócił do Rosji. Od października 1920 do 1921 roku był emisariuszem władz Republiki Dalekiego Wschodu w obwodzie nadbajkalskim, a od czerwca 1921 do maja 1924 roku członkiem Dalekowschodniego Biura KC RKP(b). W tym okresie, od czerwca do 18 września 1922 roku, był sekretarzem odpowiedzialnym tego biura oraz do 15 listopada 1922 roku przewodniczącym Zgromadzenia Ludowego Republiki Dalekiego Wschodu. Od września 1922 do maja 1924 roku pełnił funkcję zastępcy sekretarza odpowiedzialnego Dalekowschodniego Biura KC RKP(b). Od 1922 roku był przewodniczącym Dalekowschodniej Rady Towarzystw Spółdzielni Spożywców, a w latach 1924-1925 członkiem Zarządu Centralnej Rady Stowarzyszeń Spożywców ZSRR. W latach 1925-1933 zajmował stanowisko zastępcy ludowego komisarza handlu wewnętrznego/ludowego komisarza handlu RFSRR, a od 1933 roku aż do swojej śmierci był zastępcą głównego arbitra przy Radzie Komisarzy Ludowych RFSRR.
Bibliografia
Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)
