Aleksandr Porfirjewicz Borodin
Aleksandr Porfirjewicz Borodin (Алекса́ндр Порфи́рьевич Бороди́н), urodzony 31 października?/12 listopada 1833 roku w Petersburgu, zmarł 15 lutego?/27 lutego 1887 tamże, był rosyjskim chemikiem oraz kompozytorem. Należał do grupy pięciu rosyjskich kompozytorów, znanej w historii muzyki jako „Potężna Gromadka”.
Dorobek naukowy (chemia)
- Jako pierwszy zrealizował reakcję bromo-dekarboksylacji, znaną jako reakcja Hunsdieckera-Borodina.
- Równolegle z Wurtzem odkrył reakcję kondensacji aldolowej.
Dzieła muzyczne
- Polka d-moll Hélène
- Concerto na flet i fortepian
- Fantazja na temat rosyjski na dwoje skrzypiec i wiolonczelę
- Opera-farsa „Bogatyri”
- Trzy symfonie: I Es-dur, II h-moll „Bohaterska”, III a-moll (niedokończona)
- Opera „Kniaź Igor”, zawierająca sławną w pop-kulturze suitę „Tańce połowieckie”
- Kwartety smyczkowe A-dur i D-dur
- Poemat symfoniczny „W stepach Azji Środkowej”
- Pieśni, w tym „Zaczarowany ogród” oraz „Śpiąca królewna”
Zobacz też
Bibliografia
Andrzej Chodkowski (red.): Encyklopedia muzyki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 115. ISBN 83-01-11390-1.
