Aleksandr Bekzadian

Aleksandr Artiemjewicz Bekzadian

Aleksandr Artiemjewicz (Arutiunowicz) Bekzadian (ros. Александр Артемьевич (Арутюнович) Бекзадян, orm. Ալեքսանդր Հարությունի Բեկզադյան, ur. 1879 w Şuşy, zm. 15 sierpnia 1938) był ormiańskim rewolucjonistą oraz radzieckim dyplomatą.

Życiorys

Rozpoczął naukę w Kijowskim Instytucie Politechnicznym, jednak nie ukończył studiów. Od 1903 roku był członkiem SDPRR. W 1906 roku został aresztowany, uciekł i wyemigrował. W 1911 roku ukończył studia na Uniwersytecie w Zurychu. Po powrocie do Rosji w 1914 roku, w latach 1919-1920 był członkiem Zakaukaskiego Krajowego Komitetu RKP(b). Od 29 listopada 1920 do maja 1921 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Armeńskiego Komitetu Rewolucyjnego oraz ludowego komisarza spraw wewnętrznych Armenii. W latach 1922-1926 pracował w Przedstawicielstwie Handlowym ZSRR w Niemczech. Następnie, od 1926 do października 1930, był ludowym komisarzem handlu i zastępcą przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych ZFSRR. Pełnił także funkcję ambasadora ZSRR w Norwegii od 30 października 1930 do 17 listopada 1934 oraz ambasadora ZSRR na Węgrzech od 17 listopada 1934 do 20 listopada 1937.

Po odwołaniu i powrocie do ZSRR, został aresztowany wraz z innymi pracownikami ambasady ZSRR na Węgrzech. 1 sierpnia 1938 roku został skazany na śmierć przez Wojskowe Kolegium Sądu Najwyższego ZSRR za „przynależność do kontrrewolucyjnej organizacji terrorystycznej” i następnie rozstrzelany. Pośmiertnie zrehabilitowany 11 lutego 1956 roku.