Aleksandr Grigorjewicz Batiunia, w języku rosyjskim Александр Григорьевич Батюня (urodzony 21 maja?/2 czerwca 1898 roku w Kurganach, zmarł 21 marca 1976 roku w Rostowie nad Donem) – był radzieckim wojskowym narodowości białoruskiej, posiadającym tytuł generała pułkownika.
Życiorys
Przyszedł na świat we wsi Kurgany, znajdującej się w rejonie kirowskim obwodu mohylewskiego.
W 1916 roku został powołany do armii rosyjskiej. Ukończył Pskowską Szkołę Chorążych, a następnie objął stanowisko dowódcy półkompanii w pułku grenadierów, uczestnicząc w walkach na Froncie Zachodnim.
W 1918 roku wstąpił do Armii Czerwonej. W trakcie wojny domowej w Rosji brał udział w walkach na Froncie Zachodnim, zdobywając stopniowo stanowiska dowódcy plutonu, kompanii i batalionu w pułku strzeleckim 17 Dywizji Strzeleckiej.
Po zakończeniu wojny domowej w 1921 roku ukończył wyższe kursy dowódcze piechoty, a następnie pełnił funkcję dowódcy batalionu, kompanii, pomocnika szefa sztabu pułku strzeleckiego oraz szefa oddziału sztabu 4 Dywizji Strzeleckiej w Białoruskim Okręgu Wojskowym. W listopadzie 1930 roku został szefem sztabu 4 Dywizji Strzeleckiej. W 1934 roku ukończył Akademię Wojskową im. Frunzego, a w maju tego samego roku objął stanowisko szefa 1 wydziału sztabu 84 Dywizji Strzeleckiej w Moskiewskim Okręgu Wojskowym. W marcu 1938 roku został szefem sztabu 55 Dywizji Strzeleckiej.
W sierpniu 1938 roku objął stanowisko szefa sztabu 39 Dywizji Strzeleckiej w 1 Samodzielnej Armii na Dalekim Wschodzie, a w listopadzie tego samego roku został dowódcą 32 Dywizji Strzeleckiej.
W marcu 1941 roku został szefem sztabu 48 Korpusu Strzeleckiego w Odeskim Okręgu Wojskowym.
Po ataku Niemiec na ZSRR pozostał dowódcą korpusu, biorąc udział w walkach na linii rzeki Prut oraz na terenie Mołdawii.
1 listopada 1941 roku został szefem sztabu 6 Armii, która powstała na bazie dowodzonego przez niego 48 Korpusu Strzeleckiego. Jako szef sztabu armii brał udział w walkach na lewym brzegu Dniepru, na północ od Dniepropietrowska. W kwietniu 1942 roku pełnił funkcję zastępcy dowódcy 6 Armii i uczestniczył w kontrofensywie pod Charkowem, gdzie znalazł się w okrążeniu, ale dowodząc okrążonymi jednostkami, zdołał je częściowo ewakuować.
Od maja do czerwca 1942 roku dowodził 57 Armią, która broniła się na linii rzek Północny Doniec i Don, na południe i południowy wschód od Łozowej. Po wycofaniu 57 Armii do odwodu w czerwcu 1942 roku objął stanowisko szefa sztabu 9 Armii, która uczestniczyła w walkach w Donbasie oraz na linii rzeki Don.
W grudniu 1942 roku został skierowany na kurs w Wyższej Akademii Wojskowej im. Woroszyłowa, który ukończył w marcu 1943 roku.
Po ukończeniu kursu został szefem sztabu 38 Armii, a od kwietnia 1943 roku pełnił funkcję szefa sztabu 40 Armii. Uczestniczył w walkach na terytorium Ukrainy. W kwietniu 1944 roku objął stanowisko szefa sztabu 1 Gwardyjskiej Armii, biorąc udział w operacjach na Ukrainie, w Polsce oraz Czechosłowacji.
Po zakończeniu wojny, w latach 1945–1946, był szefem sztabu 40 Armii w Lwowskim Okręgu Wojskowym, a następnie od 1946 do 1947 roku pełnił funkcję szefa sztabu Zachodniosyberyjskiego Okręgu Wojskowego. W latach 1947–1950 był szefem sztabu oraz pierwszym zastępcą dowódcy tego okręgu.
W sierpniu 1951 roku objął stanowisko szefa 10 oddziału Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR, a w listopadzie 1951 roku został szefem sztabu i 1 zastępcą dowódcy Dońskiego Okręgu Wojskowego. Po jego rozwiązaniu w listopadzie 1953 roku pełnił funkcję szefa sztabu i zastępcy dowódcy Północnokaukaskiego Okręgu Wojskowego.
W 1961 roku przeszedł do rezerwy i osiedlił się w Rostowie nad Donem, gdzie zmarł.
Awanse
kombrig (4 listopada 1939)
generał major (9 listopada 1941)
generał porucznik (17 listopada 1943)
generał pułkownik (18 lutego 1958)
Odznaczenia
Order Lenina (dwukrotnie)
Order Czerwonego Sztandaru (czterokrotnie)
Order Bohdana Chmielnickiego kl. I
Order Suworowa kl. II
Order Wojny Ojczyźnianej kl. I
Bibliografia
Praca zbiorowa: Великая Отечественная. Командармы. Военный биографический словарь. Moskwa: Кучково поле, 2005, s. 20-22. ISBN 5-86090-113-5. (ros.).
