Aleksandr Baszłaczow

Aleksandr Nikołajewicz Baszłaczow, ros. Александр Николаевич Башлачёв (ur. 27 maja 1960 w Czerepowcu, zm. 17 lutego 1988 w Leningradzie) był rosyjskim bardem oraz poetą. W latach 1984–1987 stworzył około 60 utworów muzycznych, będąc pod wpływem takich artystów jak Aleksandr Galicz, Władimir Wysocki czy Majk Naumienko.

Życiorys

Młodość

Aleksandr Baszłaczow przyszedł na świat 27 maja 1960 roku w Czerepowcu, w rodzinie Nikołaja Aleksiejewicza i Nelli Nikołajewnej Baszłaczowów. Już w dzieciństwie wykazywał zamiłowanie do literatury i humanistyki. Po ukończeniu szkoły średniej w 1977 roku, przez kilka miesięcy pracował jako malarz w czerepowieckich zakładach metalurgicznych. W 1978 roku przeniósł się do Swierdłowska, gdzie rozpoczął studia z zakresu dziennikarstwa na Uralskim Państwowym Uniwersytecie im. M. Gorkiego. W następnym roku zaczął współpracować z czerepowiecką grupą rockową „Rock-Sientiabr”, tworząc teksty ich piosenek.

Po zakończeniu studiów w czerwcu 1983 roku, został wysłany na trzymiesięczne szkolenie wojskowe w okolicach Swierdłowska. Po miesiącu został jednak zwolniony z powodu zdiagnozowanej łagodnej odmiany depresji maniakalnej. Po powrocie do Czerepowca w wrześniu, rozpoczął pracę dla gazety „Kommunist”, gdzie zajął się działem listów.

Kariera

Od stycznia 1984 roku pisał artykuły o muzyce, uczestnicząc w różnych wydarzeniach muzycznych, w tym w „II Leningradzkim Festiwalu Rockowym”, który organizował Leningradskij Rock-Kłub. W swoich tekstach poruszał kwestie braku lokali i propagował ideę utworzenia klubu rockowego w regionie Wołogdy.

Podczas festiwalu w Leningradzie w dniach 18-20 maja 1984 roku, zakupił swoją pierwszą gitarę i samodzielnie nauczył się na niej grać. W tym okresie napisał teksty i skomponował muzykę do wielu piosenek, takich jak: „Tołokonnyje łby”, „Włażnyj blesk naszych głaz”, „Wriemia kołokolczikow”, „Minuta mołczanija” i wiele innych, które czasem wykonywał dla przyjaciół podczas spotkań w prywatnych mieszkaniach w Czerepowcu. W jednym z takich spotkań w wrześniu pokazał swoje utwory Artiemijowi Troickiemu, krytykowi sztuki i muzyki, który zaprosił Baszłaczowa do Moskwy. W stolicy występował w podobnych warunkach, a jego występy były często nagrywane na taśmach magnetofonowych. Po powrocie do Czerepowca w październiku 1984 roku, Baszłaczow zrezygnował z pracy w gazecie i wyjechał do Leningradu.

18 marca 1985 roku po raz pierwszy wystąpił przed większą publicznością w Leningradzkim Instytucie Weterynaryjnym, a nagrania z tego koncertu ukazały się na albumie „Koczegarka” w 1995 roku. 30 maja Siergiej Firsow zorganizował sesję nagraniową, która została wydana w 1990 roku na LP „Trietja stolica”. W drugiej połowie 1985 roku Baszłaczow regularnie występował w Moskwie i Leningradzie, a pomiędzy listopadem 1985 a lutym 1986 roku stworzył wiele nowych piosenek. W grudniu 1985 roku odwiedził Nowosybirsk, gdzie poznał Jankę Diagilewą.

Rok 1986 był dla Baszłaczowa czasem koncertów i podróży między Leningradem, Moskwą a Czerepowcem. 20 stycznia 1986 roku nagrał w Moskwie dwadzieścia cztery piosenki, które później znalazły się na albumach „Wriemia kołokolczikow” i „Licho”. 22 stycznia wystąpił w Teatrze na Tagance, a nagranie tego koncertu również ukazało się później na płycie „Taganskij koncert”. Dzięki Firsowowi uzyskał pracę jako palacz w leningradzkiej kotłowni „Kamczatka”, gdzie pracowali również inni artyści, tacy jak Wiktor Coj i Swiatosław Zadierij.

Wiosną 1987 roku reżyser Aleksiej Uczitiel postanowił umieścić Baszłaczowa w swoim filmie dokumentalnym „Rock”, jednak artysta wycofał się z projektu. W czerwcu wziął udział w dwóch festiwalach: w Leningradzie i Czernogołowce. 29 stycznia 1988 roku odbył się jego ostatni koncert, który został zapisany na nagraniach.

Śmierć

Rankiem 17 lutego 1988 roku Aleksandr Baszłaczow wypadł z okna na ósmym piętrze budynku przy Prospiekcie Kuzniecowa 23 w Leningradzie, ginąc na miejscu. Przyczyny tego zdarzenia nie zostały ustalone, jednak istnieją przypuszczenia, że mogło to być samobójstwo. 23 lutego został pochowany na leningradzkim Cmentarzu Kowalewskim.

Rodzina

3 sierpnia 1988 roku urodził się jego syn Jegor z Anastasiją Rachlinową. Aleksandr miał także młodszą siostrę Jelenę, urodzoną w 1968 roku.

Dyskografia

• „Wriemia kołokolczikow” (1989) – nagrania zrealizowane w Moskwie w styczniu 1986 roku.
• „Wsio budiet choroszo” (1990) – nagrania zrealizowane w Moskwie w styczniu 1986 roku.
• „Trietja stolica” (1990) – nagrania zrealizowane 30 maja 1985 roku w Leningradzie.
• „Taganskij koncert” (1992) – koncert nagrany 22 stycznia 1986 roku w moskiewskim Teatrze na Tagance.
• „Wiecznyj post” (1994) – nagrania z maja 1986 roku w studiu w Moskwie.
• „Licho” (1994) – nagrania zrealizowane w Moskwie w styczniu 1986 roku.
• „VII” (1994) – nagrania z występów z 14 i 29 stycznia 1988 roku.
• „Koczegarka” (1995) – nagrania z koncertu, który odbył się 18 marca 1985 roku w Leningradzie.
• „II” (1996) – nagrania z domowego koncertu z kwietnia 1985 roku w Moskwie.
• „IV” (1996) – nagrania z lat 1986-1987 w różnych miastach.
• „Pierwyj koncert w Moskwie” (1998) – nagrania z 20 października 1984 roku.
• „I” (1998) – nagrania zrealizowane w Moskwie i Leningradzie oraz na koncercie w Czerepowcu.
• „III” (1998) – koncert nagrany 4 października 1985 roku.
• „V” (1998) – nagrania z 20 stycznia 1986 roku oraz z koncertów w Nowosybirsku i Leningradzie.
• „Czernobylskije Bobyli na kraju swieta” (1999) – nagrania z 15 sierpnia 1986 roku.
• „VI” (2002) – nagrania z 1986 i 1987 roku.

Bibliografia

• Aleksandr Baszłaczow – Biografia
• Aleksandr Baszłaczow – Dyskografia, Discogs

Linki zewnętrzne

Strona poświęcona Aleksandrowi Baszłaczowowi