Aleksandr Bakulew

Aleksandr Nikołajewicz Bakulew

Aleksandr Nikołajewicz Bakulew (ros. Александр Николаевич Бакулев, urodzony 25 listopada?/7 grudnia 1890 w wsi Niewienikowskaja w guberni wiackiej, obecnie w obwodzie kirowskim; zmarł 31 marca 1967 w Moskwie) był radzieckim chirurgiem, profesorem, akademikiem Akademii Nauk ZSRR oraz prezydentem Akademii Nauk Medycznych ZSRR w latach 1953–1960.

Życiorys

W 1911 roku ukończył gimnazjum i rozpoczął studia na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Saratowskiego. Po ich zakończeniu w 1915 roku został wysłany na Front Zachodni, gdzie służył jako młodszy lekarz pułkowy w szpitalach wojskowych. W 1918 roku uzyskał dyplom lekarza na Uniwersytecie Saratowskim i został wcielony do Armii Czerwonej. Po demobilizacji w 1922 roku pracował jako ordynator, a następnie asystent w klinice chirurgicznej. W 1926 roku przeniósł się do Moskwy, gdzie rozpoczął pracę w katedrze chirurgii 2 Uniwersytetu Moskiewskiego, początkowo jako asystent, później adiunkt i drugi profesor. W 1939 roku uzyskał tytuł doktora. Po ataku Niemiec na ZSRR został głównym chirurgiem Frontu Rezerwowego. W 1943 roku objął stanowisko kierownika katedry chirurgii 2 Moskiewskiego Instytutu Medycznego, a w latach 1941–1953 pełnił funkcję głównego chirurga Zarządu Leczniczo-Sanitarnego Kremla. Bakulew napisał wiele prac dotyczących leczenia chirurgicznego i znacząco przyczynił się do rozwoju neurochirurgii. W 1948 roku został akademikiem Akademii Nauk Medycznych ZSRR, a w 1958 roku akademikiem Akademii Nauk ZSRR. 24 września 1948 roku przeprowadził pierwszą w ZSRR operację wrodzonej wady serca. W latach 1953–1960 był prezydentem Akademii Nauk Medycznych ZSRR oraz w latach 1951–1962 deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.