Aleksandr Arosiew

Aleksandr Jakowlewicz Arosiew

Aleksandr Jakowlewicz Arosiew (ros. Алекса́ндр Я́ковлевич Аро́сев, ur. 13 maja?/25 maja 1890 w Kazaniu, zm. 10 lutego 1938) był rosyjskim rewolucjonistą, czekistą oraz dyplomatą radzieckim. Był ojcem aktorki Olgi Arosiewej.

Życiorys

Arosiew, syn krawca, w 1907 roku dołączył do SDPRR, stając się bolszewikiem. Aresztowany za działalność wywrotową, w 1909 roku wyemigrował do Belgii, gdzie podjął studia na Wydziale Filozoficzno-Filologicznym Uniwersytetu w Liège.

Po powrocie do Rosji w 1911 roku, kontynuował naukę w Piotrogrodzkim Instytucie Psychoneurologicznym. W grudniu 1916 roku został powołany do armii, a w maju 1917 roku ukończył moskiewską szkołę chorążych. W tym samym roku pełnił funkcję przewodniczącego Rady Twerskiej oraz od czerwca był członkiem Wszechrosyjskiego Biura Organizacji Wojskowych SDPRR(b). Aresztowany 4 sierpnia 1917 roku, został zwolniony we wrześniu tego samego roku.

W listopadzie 1917 roku objął stanowisko szefa Wydziału Operacyjnego Sztabu Moskiewskiego Rewolucyjnego Komitetu Wojskowego. Od 20 listopada 1917 roku był zastępcą dowódcy wojsk Moskiewskiego Okręgu Wojskowego ds. politycznych i kontrwywiadu. W 1918 roku pełnił rolę komisarza Gławwozduchfłota (Głównego Zarządu Floty Powietrznej), a w 1920 roku został przewodniczącym chersońskiej gubernialnej Czeki oraz przewodniczącym Najwyższego Trybunału Rewolucyjnego Ukraińskiej SRR, gdzie odpowiadał za tzw. czerwony terror.

Następnie pracował w Pełnomocnym Przedstawicielstwie (Ambasada) RFSRR na Litwie. Od lutego 1924 do 1926 roku był pracownikiem Ambasady ZSRR we Francji. W okresie od lutego 1926 do maja 1927 roku pełnił funkcję I sekretarza Ambasady ZSRR w Szwecji, a od 21 maja 1927 do 1 grudnia 1928 roku był ambasadorem ZSRR na Litwie. Od 2 marca 1929 do 4 czerwca 1933 roku reprezentował ZSRR w Czechosłowacji, a od 1934 do lipca 1937 roku był przewodniczącym Wszechzwiązkowego Towarzystwa Kontaktów Kulturowych z Zagranicą.

3 lipca 1937 roku został aresztowany, a 8 lutego 1938 roku skazany na śmierć przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR „za przynależność do kontrrewolucyjnej organizacji terrorystycznej”. Następnie został rozstrzelany. 6 października 1956 roku pośmiertnie zrehabilitowany.

Bibliografia

Przeczytaj u przyjaciół: