Aleksandr Wasiljewicz Anochin
Aleksandr Wasiljewicz Anochin (ros. Александр Васильевич Анохин, ur. 1894 w Niżnym Nowogrodzie, zm. 14 czerwca 1938) był radzieckim politykiem oraz działaczem partyjnym.
Życiorys
W 1914 roku ukończył szkołę realną w Niżnym Nowogrodzie i dołączył do SDPRR(b). W latach 1914-1915 studiował na Wydziale Fizyko-Matematycznym Uniwersytetu Moskiewskiego, a następnie w Moskiewskiej Wyższej Szkole Technicznej w latach 1915-1917. W 1917 roku został powołany do armii, gdzie ukończył szkołę chorążych w Moskwie. Po aresztowaniu w 1917 roku, został zwolniony i objął stanowisko przewodniczącego powiatowego komitetu SDPRR(b) w Nowogrodzie Wołyńskim. W 1918 roku kierował Komitetem Wykonawczym Rady Powiatowej w tym samym mieście, a w latach 1918-1919 przewodniczył Gubernialnemu Trybunałowi Rewolucyjnemu w Niżnym Nowogrodzie, a następnie w latach 1919-1920 zajmował to samo stanowisko w Moskiewskim Gubernialnym Trybunale Rewolucyjnym.
W 1920 roku pełnił funkcję szefa Wydziału Politycznego na Kolei Samarsko-Złatoustskiej oraz na Kolei Orenbursko-Taszkenckiej. Od 24 grudnia 1920 do czerwca 1921 roku był przewodniczącym Komitetu Wykonawczego Orenbursko-Turgajskiej Rady Gubernialnej, a od czerwca do 18 sierpnia 1921 roku przewodniczącym Komitetu Wykonawczego Orenburskiej Rady Gubernialnej. W 1921 roku pełnił obowiązki sekretarza odpowiedzialnego Kirgiskiego Komitetu Obwodowego RKP(b). Następnie, od grudnia 1921 do maja 1923 roku, był przewodniczącym Komitetu Wykonawczego Wołogodzkiej Rady Gubernialnej, a w latach 1923-1924 przewodniczył Komitetowi Wykonawczemu Witebskiej Rady Gubernialnej. W 1924 roku objął stanowisko zastępcy przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych Białoruskiej SRR oraz szefa Zarządu Podatkowego Ludowego Komisariatu Finansów ZSRR w latach 1924-1925.
Od 1925 do 1929 roku był szefem Głównego Zarządu Gospodarki Komunalnej NKWD RFSRR, a w latach 1929-1931 kierował Zarządem Zaopatrzenia Obwodu Zachodniego (późniejszy obwód smoleński). W latach 1931-1935 był członkiem Prezydium Wszechzwiązkowej Rady Gospodarki Komunalnej przy Centralnym Komitecie Wykonawczym (CIK) ZSRR, a od 1935 roku przewodniczącym Rady Miejskiej Magnitogorska. Do stycznia 1938 roku pełnił funkcję szefa sektora Państwowej Komisji Planowania przy Radzie Komisarzy Ludowych RFSRR.
31 stycznia 1938 roku został aresztowany, a 14 czerwca 1938 roku skazany na śmierć przez Wojskowe Kolegium Sądu Najwyższego ZSRR „za przynależność do kontrrewolucyjnej organizacji terrorystycznej” i rozstrzelany. Pośmiertnie zrehabilitowany 6 czerwca 1956 roku.
Bibliografia
Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)
(ros.)
