Aleksandr Michajłowicz Alemasow
Aleksandr Michajłowicz Alemasow (ros. Александр Михайлович Алемасов, ur. 1902 w Złatouście, zm. w grudniu 1972 w Woroneżu) był radzieckim d działaczem partyjnym oraz funkcjonariuszem organów bezpieczeństwa. W 1937 roku pełnił funkcję ludowego komisarza spraw wewnętrznych Tatarskiej ASRR, a w latach 1938-1942 był I sekretarzem Tatarskiego Komitetu Obwodowego WKP(b).
Życiorys
Od 1919 roku był członkiem RKP(b). W okresie od lipca 1919 do kwietnia 1920 pracował w Czece, a następnie od kwietnia 1920 do marca 1921 służył w Armii Czerwonej. Po powrocie do Czece od marca 1921 do lutego 1922, od listopada 1925 do października 1932 był kierownikiem wydziału agitacyjno-propagandowego, sekretarzem komitetu miejskiego oraz sekretarzem fabrycznego komitetu WKP(b). W latach 1930-1931 studiował w Rostowskim Instytucie Kształcenia Kadr Czerwonej Profesury, a w latach 1932-1933 w Instytucie Historyczno-Partyjnym Czerwonej Profesury.
Od września 1933 do marca 1935 był partyjnym organizatorem KC WKP(b) w fabryce parowozów w Woroneżu. Następnie, od marca 1935 do grudnia 1936 pełnił funkcję II sekretarza Komitetu Miejskiego WKP(b) w Woroneżu, a od stycznia 1937 pracował w NKWD. W okresie od 23 kwietnia do 20 lipca 1937 był szefem Oddziału III Wydziału IV Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego w stopniu kapitana bezpieczeństwa państwowego, po czym od 20 lipca do 8 września 1937 pełnił funkcję ludowego komisarza spraw wewnętrznych Tatarskiej ASRR.
Od 26 sierpnia 1937 do 10 czerwca 1938 był p.o. I sekretarza, a następnie od 19 czerwca 1938 do 9 marca 1942 I sekretarzem Tatarskiego Komitetu Obwodowego WKP(b). W latach 1939-1952 był zastępcą członka KC WKP(b). W okresie od marca 1942 do stycznia 1943 pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Miejskiego WKP(b) w Lenińsku Kuźnieckim, a od stycznia do maja 1943 kierował sektorem politycznym Obwodowego Wydziału Rolniczego w Nowosybirsku. Od czerwca 1943 do maja 1944 był I sekretarzem Komitetu Miejskiego w Tomsku, a od maja 1945 do stycznia 1948 I sekretarzem Komitetu Miejskiego KP(b)U w Krzemieńczuku. Po tym okresie przeszedł na emeryturę. Był delegatem na XVIII Konferencję WKP(b) w lutym 1941 oraz deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR 1 kadencji. Otrzymał odznaczenia, w tym Order Lenina (23 czerwca 1940) oraz Order Czerwonej Gwiazdy (22 lipca 1937).
