Aleksandr Aleksandrow (inżynier)

Aleksandr Pietrowicz Aleksandrow

Aleksandr Pietrowicz Aleksandrow (ros. Александр Петрович Александров, ur. 4 grudnia?/17 grudnia 1906 we wsi Chotilicy, obecnie w rejonie andrieapolskim w obwodzie twerskim, zm. 8 marca 1981 w Moskwie) był radzieckim inżynierem, budowniczym oraz urzędnikiem.

Życiorys

Dzieciństwo spędził w Toropcu, a w 1926 roku ukończył technikum politechniczne w Moskwie. Następnie pracował jako geodeta oraz brygadzista przy budowie dróg w Kazachstanie. W 1933 roku ukończył Środkowoazjatycki Instytut Drogowy w Taszkencie, gdzie kierował pracami budowlanymi na Przełęczy Kurdajskiej oraz na odcinku Muskoł-Margat drogi Osz–Pamir–Chorog. W latach 1936-1954 był zatrudniony w systemie NKWD/MWD ZSRR, gdzie uzyskał stopień inżyniera-podpułkownika. Pełnił funkcję głównego inżyniera budowy drogi samochodowej Frunze-Osz, a od 1942 do 1958 roku był głównym inżynierem budowy drogi samochodowej Moskwa-Kujbyszew. W latach 1948-1952 był szefem krasnoarmiejskiego budowlanego rejonu Zarządu Budowy Kanału Wołga-Don. Później nadzorował budowę kilku elektrowni wodnych.

W 1962 roku został wysłany do Egiptu jako główny radziecki ekspert ds. budowy Wysokiej Tamy k. Asuanu, która rozpoczęła swoją pierwszą fazę w 1964 roku, a elektrownia wodna została uruchomiona w 1967 roku. W latach 1966-1978 pełnił funkcję wiceministra energii i elektryfikacji ZSRR oraz był stałym przedstawicielem ministerstwa na budowie fabryki samochodów w Togliatti (1967-1970). Uczestniczył także w budowie tamy w Syrii oraz w odbudowie elektrowni wodnej w Wietnamie. W 1978 roku został zastępcą przewodniczącego Rady Naukowo-Technicznej Ministerstwa Energetyki ZSRR. W 1966 roku otrzymał tytuł Zasłużonego Budowniczego RFSRR. Zmarł i został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym. W 1988 roku pośmiertnie przyznano mu honorowe obywatelstwo miasta Wołżski w obwodzie wołgogradzkim, gdzie również nazwano jedną z ulic jego imieniem.

Odznaczenia

Medal „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej (dwukrotnie: 19 września 1952 i 9 września 1961)
Order Lenina (czterokrotnie: 20 października 1944, 19 września 1952, 20 listopada 1958 i 12 maja 1964)
Order Rewolucji Październikowej (1974)
Order Czerwonego Sztandaru Pracy (20 września 1943)
Order Przyjaźni Narodów (29 grudnia 1976)
Oraz medale ZSRR oraz egipski order.