Aleksander Zniszczoł (ur. 8 marca 1994 w Cieszynie) to polski skoczek narciarski, związany z klubem WSS Wisła. Brał udział w mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym oraz w lotach narciarskich. Jest medalistą mistrzostw świata juniorów zarówno w kategorii indywidualnej (2012), jak i drużynowej (2012–2014), zdobył również medal drużynowy na Zimowej Uniwersjadzie 2013 oraz złoto na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2011. W 2011 roku triumfował w Letnim Pucharze Kontynentalnym.
Przebieg kariery
Początki
Zaczął trenować w KS Wisła Ustronianka w wieku 9 lat, pod okiem swojego pierwszego trenera, Jana Kawuloka. W sezonach 2005/2006 i 2006/2007 wygrał w swojej kategorii wiekowej w Lotos Cup, a przez kolejne trzy lata regularnie meldował się na podium tego cyklu.
Debiut w FIS Cupie miał miejsce, gdy miał 13 lat. W swoim pierwszym starcie, 28 lipca 2007 w Bischofshofen, zajął 43. miejsce, a pierwsze punkty zdobył 17 lutego 2008 w Szczyrku, kończąc zawody na 25. pozycji. W lipcu 2010 w Courchevel zadebiutował w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując 46. i 36. miejsce. W styczniu 2011 po raz pierwszy wystartował w zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego w Titisee-Neustadt, gdzie zajął 60. i 63. lokatę. Wziął też udział w Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2011 w Libercu, gdzie indywidualnie zajął 7. miejsce, a w rywalizacji drużynowej zdobył złoty medal.
Sezon 2011/2012
2 lipca 2011 zdobył pierwsze punkty w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując 6. miejsce w Kranju, a 9 lipca w Stams po raz pierwszy stanął na podium tego cyklu, kończąc zawody na 2. pozycji. W Trondheim 10 i 11 września 2011 również znalazł się na podium, wygrywając pierwszy konkurs i zajmując 2. miejsce w drugim. Dzięki tym osiągnięciom zdobył pierwsze miejsce w całym cyklu. W październiku 2011 zdobył punkty w Letnim Grand Prix, zajmując 25. miejsce w Hinzenbach i 17. w Klingenthal.
13 grudnia 2011 zajął 2. miejsce w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Ałmaty, a 30 grudnia zadebiutował w Pucharze Świata, kończąc konkurs Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie na 48. pozycji. 20 stycznia 2012 uplasował się na 9. lokacie w Pucharze Świata w Zakopanem, zdobywając swoje pierwsze punkty pucharowe. Dzień później zajął 14. miejsce, a 29 stycznia w Bischofshofen po raz kolejny zdobył 2. lokatę w Pucharze Kontynentalnym. Uczestniczył w Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2012, gdzie zdobył srebrny medal w obu kategoriach: indywidualnej i drużynowej. W marcu 2012 startował w Pucharze Świata, gdzie zdobył punkty, zajmując 18. miejsce w Planicy, a 3 marca po raz pierwszy stanął na podium zawodów drużynowych, kończąc na 3. pozycji w Lahti.
Lata 2012–2015
W sezonie 2012/2013 zdobył punkty Pucharu Świata tylko raz, zajmując 23. miejsce w Zakopanem, a w Pucharze Kontynentalnym uplasował się na 7. pozycji. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2013 zajął 9. miejsce indywidualnie, a w drużynie zdobył srebrny medal.
W Letnim Grand Prix 2013 najwyżej sklasyfikowany był na 9. miejscu, które zajął 23 sierpnia w Hakubie. W sezonie zimowym 2013/2014 w Pucharze Świata zajmował 40. pozycję w dwóch występach, a w Pucharze Kontynentalnym najwyżej znalazł się na 5. miejscu. Na Zimowej Uniwersjadzie 2013 indywidualnie zajął 10. lokatę na skoczni normalnej i 8. na dużej, a drużynowo zdobył złoty medal. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2014 zajął 13. miejsce indywidualnie oraz zdobył złoto w rywalizacji drużynowej.
W sezonie 2014/2015 brał udział głównie w Pucharze Świata, zdobywając punkty 11 razy, a jego najwyższym wynikiem było 15. miejsce, które osiągnął 30 stycznia 2015 w Willingen. W lutym 2015 uczestniczył w Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym, kończąc zawody na 40. pozycji na skoczni dużej. W marcu 2015 ukończył konkurs Pucharu Kontynentalnego w Seefeld na 2. pozycji.
Lata 2015–2019
W sezonie 2015/2016 nie brał udziału w głównych zawodach Pucharu Świata. W Pucharze Kontynentalnym najwyżej sklasyfikowany był na 12. miejscu latem i 17. zimą.
W 2016 roku dwukrotnie stawał na podium w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując 3. i 1. miejsce w sierpniowych konkursach we Frenštácie. W sezonie 2016/2017 zdobył punkty w Pucharze Świata, zajmując 22. miejsce 11 grudnia 2016 w Lillehammerze. W styczniu 2017 uplasował się na 3. lokacie w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Sapporo.
W sierpniu 2017 wygrał zawody Letniego Pucharu Kontynentalnego w Szczyrku. W sezonie zimowym 2017/2018 w Pucharze Kontynentalnym najwyżej sklasyfikowany był na 7. miejscu, a w Pucharze Świata – na 38. pozycji.
W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2018 zajął 2. lokatę w Wiśle i 1. miejsce w Klingenthal. Zimą w trzech startach w Pucharze Świata jego najwyższy wynik to 42. miejsce. W Pucharze Kontynentalnym 2018/2019 czterokrotnie stawał na podium: w grudniu był 2. w Ruce, a w marcu zwyciężył w trzech ostatnich zawodach cyklu w Zakopanem i Czajkowskim, co pozwoliło mu zająć 2. miejsce w klasyfikacji generalnej tego cyklu.
Lata 2019–2022
W Letnim Grand Prix 2019 pięciokrotnie zdobył punkty, a jego najlepszym występem było 11. miejsce, które zajął 23 sierpnia w Hakubie. W sezonie 2019/2020 w Pucharze Kontynentalnym najwyżej sklasyfikowany był na 5. miejscu latem i 4. zimą. Od końca stycznia 2020 regularnie startował w Pucharze Świata, zdobywając punkty czterokrotnie w sezonie 2019/2020, a jego najlepsze wyniki to 24. miejsce w Râșnovie 21 i 22 lutego.
Sezon 2020/2021 rozpoczął w Pucharze Świata, gdzie 5 grudnia 2020 w Niżnym Tagile zajął 6. miejsce, co było jego najlepszym wynikiem w karierze. W dalszej części sezonu brał udział zarówno w Pucharze Świata, jak i Kontynentalnym. W Pucharze Świata zdobył punkty jeszcze sześciokrotnie, gdzie najwyżej sklasyfikowany był na 19. miejscu. W Pucharze Kontynentalnym 2020/2021 dwukrotnie stanął na podium, wygrywając w styczniu 2021 w Innsbrucku i w marcu w Czajkowskim.
W sezonie 2021/2022 zdobył punkty w Pucharze Świata, zajmując 26. miejsce w grudniu 2021 w Wiśle, a w marcu 2022 28. miejsce w Oberstdorfie. W Pucharze Kontynentalnym 2021/2022 raz stanął na podium, zajmując 2. miejsce w Lahti w marcu.
Sezon 2022/2023
23 lipca 2022 zajął 9. miejsce w zawodach Letniego Grand Prix w Wiśle. W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2022 czterokrotnie stawał na podium, wygrywając we wrześniu w Stams oraz zajmując 2. i 3. miejsce w Lake Placid w październiku. Cykl ukończył na 2. pozycji w klasyfikacji generalnej.
Sezon zimowy 2022/2023 rozpoczął od startów w Pucharze Świata, jednak w pierwszych ośmiu konkursach zdobył punkty tylko raz, co zmusiło go do przejścia do Pucharu Kontynentalnego. Powrócił do Pucharu Świata w połowie stycznia, gdzie regularnie zdobywał punkty, najczęściej zajmując miejsca w drugiej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był na 13. miejscu, które zdobył 11 lutego 2023 w Lake Placid. Na przełomie lutego i marca uczestniczył w Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 w Planicy, gdzie indywidualnie zajął 20. miejsce na skoczni normalnej i 23. na dużej, a w drużynie męskiej zdobył 4. lokatę. Puchar Świata 2022/2023 ukończył na 32. miejscu w klasyfikacji generalnej, zdobywając 181 punktów.
Sezon 2023/2024
Wziął udział w Igrzyskach Europejskich 2023, gdzie zajął 32. lokatę na skoczni normalnej i 10. na dużej. W Letnim Grand Prix 2023 czterokrotnie zdobywał punkty, w tym 5 sierpnia w Szczyrku, gdzie zajął 2. miejsce, co było jego pierwszym podium w indywidualnych zawodach najwyższej rangi.
Sezon zimowy 2023/2024 rozpoczął w Pucharze Świata, ale w czterech pierwszych zawodach nie zdobył punktów. Następnie przeszedł do Pucharu Kontynentalnego, gdzie w grudniu 2023 dwukrotnie stawał na podium, zajmując 2. miejsca w Lillehammer i Ruce. Po powrocie do Pucharu Świata w 72. Turnieju Czterech Skoczni regularnie zdobywał punkty. W styczniu wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024, gdzie indywidualnie zajął 12. miejsce, a drużyna zajęła 8. lokatę po dyskwalifikacji Zniszczoła w drugiej serii.
3 lutego 2024 w konkursie Pucharu Świata w Willingen po pierwszej serii był 3., ale ostatecznie zakończył zawody na 8. pozycji. Dzień później na tej samej skoczni prowadził po pierwszej serii z przewagą 12,4 punktu, jednak po słabszym skoku w drugiej rundzie ponownie zajął 8. miejsce. W kolejnych tygodniach jeszcze osiem razy kończył indywidualne konkursy Pucharu Świata w pierwszej dziesiątce. 3 marca 2024 po raz pierwszy stanął na podium tych zawodów, zajmując 3. miejsce na skoczni Salpausselkä w fińskim Lahti. Wynik ten powtórzył 24 marca w kończących sezon zawodach na skoczni mamuciej w Planicy. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2023/2024 zajął 19. miejsce, zdobywając 524 punkty.
Mistrzostwa świata
Indywidualnie
Drużynowo
Starty A. Zniszczoła na mistrzostwach świata – szczegółowo
Mistrzostwa świata w lotach
Indywidualnie
Drużynowo
Starty A. Zniszczoła na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Mistrzostwa świata juniorów
Indywidualnie
Drużynowo
Starty A. Zniszczoła na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Uniwersjada
Indywidualnie
Drużynowo
Starty A. Zniszczoła na uniwersjadzie – szczegółowo
Igrzyska europejskie
Indywidualnie
Starty A. Zniszczoła na igrzyskach europejskich – szczegółowo
Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy
Indywidualnie
Drużynowo
Starty A. Zniszczoła na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata
stan po zakończeniu sezonu 2024/2025
Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata
stan po zakończeniu sezonu 2024/2025
Puchar Świata w lotach
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Turniej Czterech Skoczni
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Raw Air
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Willingen Six
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Planica 7
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Titisee-Neustadt Five
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Letnie Grand Prix
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
stan po zakończeniu LGP 2024
Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP
stan po zakończeniu LGP 2024
Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Letni Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego
stan po zakończeniu LPK 2023
Puchar Beskidów
Miejsca w klasyfikacji generalnej
FIS Cup
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Mistrzostwa Polski
Zimowe mistrzostwa Polski seniorów
Stan na styczeń 2025. Opracowano na podstawie.
Letnie mistrzostwa Polski seniorów
Stan po zakończeniu sezonu letniego 2024. Opracowano na podstawie.
Rekordy skoczni
Przynależność do grup szkoleniowych reprezentacji Polski
Życie prywatne
28 maja 2017 poślubił w Wiśle Magdalenę Lazar, kuzynkę Adama Małysza oraz siostrę Justyny Żyły, która w latach 2006-2018 była żoną Piotra Żyły.
Ze swoją żoną Magdaleną ma córkę Hannę (ur. 2018) oraz syna Henryka (ur. 2024).
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
ZNISZCZOL Aleksander – Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-02]. (ang.).
Adam Kwieciński: ZNISZCZOL Aleksander 1994.03.08 POL. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-07-02].
