Aleksander Zenowicz
Aleksander Zenowicz (często znany jako Despot-Zenowicz), rosyjski polityk urodzony jako Александр Иванович Деспот-Зенович, przyszedł na świat 1 marca 1825 lub 1829 roku w Kietowiszkach, a zmarł 26 kwietnia lub 8 maja 1897 roku w Koreizie na Krymie. Był gubernatorem tobolskim i pełnił służbę w administracji rosyjskiej.
Wczesne życie i działalność
W młodości został zesłany na Syberię z powodu swojej działalności na rzecz niepodległości, chociaż różne źródła podają różne wersje przyczyn tego zesłania. W 1850 roku objął wysokie stanowisko urzędnicze we wschodniej Syberii, a od 1852 roku pracował jako urzędnik w służbie granicznej w Kiachcie. W latach 1859–1862 był naczelnikiem tego miasta. W 1862 roku został mianowany gubernatorem tobolskim, jednak w 1867 roku został odwołany z powodu oskarżeń o zbyt dobre traktowanie zesłańców, szczególnie Polaków, którzy brali udział w powstaniu styczniowym. Mimo to, zapisał się pozytywnie w pamięci jako obrońca lokalnej ludności przed nadużyciami urzędników.
Kariera po 1867 roku
Po 1867 roku zasiadał w radzie ministerstwa spraw wewnętrznych Rosji.
Odznaczenia
W swoim życiu został odznaczony Orderem Świętej Anny w 1860 roku oraz Orderem Świętego Włodzimierza w 1861 roku.
Przypisy
Bibliografia
- Encyklopedia PWN, Warszawa, 1969.
- Antoni Kuczyński, Syberia. 400 lat polskiej diaspory. Wydawnictwo Atla 2, Wrocław 1998.
