Aleksander Zborowski herbu Jastrzębiec
Aleksander Zborowski, który urodził się w 1570 roku i zmarł w 1637 roku, był starostą międzyrzeckim.
Był synem Samuela Zborowskiego oraz Zofii z Jordanów.
W maju 1609 roku odniósł zwycięstwo pod Torczycą, pokonując niemieckie oddziały w służbie rosyjskiej. Następnie, we wrześniu tego samego roku, uczestniczył w bitwie pod Twerem, gdzie polskie siły pod dowództwem Jana Piotra Sapiehy pokonały armię moskiewsko-szwedzką. 4 lipca 1610 roku brał udział w bitwie pod Kłuszynem, gdzie dowodził własnym pułkiem na prawym skrzydle, a głównodowodzącym polskich wojsk był hetman polny koronny Stanisław Żółkiewski.
W 1631 roku zainicjował fundację dla zakonu karmelitów trzewiczkowych w Lwowie, co przyczyniło się do budowy drewnianego kościoła poświęconego Świętym Apostołom Filipowi i Jakubowi, Marcinowi Biskupowi oraz Apolonii i Barbarze. Fundacja została zabezpieczona na majątku w Komarnie.
Żonaty z Magdaleną z Fredrów herbu Bończa, miał z nią dwie córki, Annę i Konstancję, oraz syna Adama Aleksandra, który wstąpił do zakonu jezuitów. Po śmierci Aleksandra w 1637 roku, jego syn Adam Aleksander sprzedał hetmanowi wielkiemu koronnemu Stanisławowi Koniecpolskiemu miasteczko Mikulińce oraz 15 wsi za kwotę 250000 złotych polskich.
== Przypisy ==
== Linki zewnętrzne ==
Portret Aleksandra Zborowskiego. pauart.pl. [dostęp 2020-12-15]. (pol.).
