Aleksander Żaruk-Michalski (26 lutego 1906, Warszawa – 22 listopada 1992) był geografem oraz prezydentem Krakowa.
Życiorys
Urodził się w rodzinie, w której ojciec był techniką kolejowym. Po ukończeniu studiów z zakresu geografii gospodarczej, uzyskał doktora na Uniwersytecie Lwowskim. Przed wybuchem II wojny światowej angażował się w Związek Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej.
W czasie niemieckiej okupacji współkierował ruchem Polscy Socjaliści w Krakowie, który później włączono do Robotniczej Partii Polskich Socjalistów. W latach 1944–1947 był członkiem Krajowej Rady Narodowej. Od września 1944 do 1 lipca 1945 pełnił funkcję w centralnych władzach PPS. Miejska Rada Narodowa w Krakowie wybrała go na prezydenta miasta 21 stycznia 1945, jednak nie objął tego stanowiska, ponieważ został wezwany do Warszawy, a 25 lutego 1945 dokooptowano go do sekretariatu Centralnego Komitetu Wykonawczego PPS. Na jego miejscu na stanowisku prezydenta Krakowa znalazł się Alfred Fiderkiewicz.
Pod koniec 1945 roku objął funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Administracji Publicznej. W latach 1949–1950 był przewodniczącym Rady Narodowej Miasta Stołecznego Warszawy. W latach 50. pracował w Komitecie Centralnym PZPR jako zastępca kierownika Wydziału Ogólnego. Po 1957 roku reprezentował Polskę w Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Kambodży.
Zmarł w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A37-5-5).
Ordery i odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy I klasy (1956)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (19 lipca 1946)
- Medal za Warszawę 1939–1945 (17 stycznia 1946)
- Pamiątkowy Medal z okazji 40. rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej (1983)
- Order Zasługi dla Ludu ze Złotą Gwiazdą (Jugosławia, 1946)
Przypisy