Aleksander Antoni Zarajczyk
Aleksander Antoni Zarajczyk (urodzony 17 stycznia 1925 w Lublinie-Symborówce, zmarł 15 grudnia 1979) był polskim politykiem oraz działaczem partyjnym. W czasie swojej kariery pełnił funkcję posła na Sejm PRL VII kadencji i był I sekretarzem KW PZPR w Kielcach w latach 1972–1979.
Życiorys
Był synem Stanisława i Anny. W latach 1940–1944 pracował w warsztatach samochodowych w Lublinie. Następnie, od 1945 do 1949 roku, pełnił rolę szofera oraz kierownika referatu transportu w Urzędzie Wojewódzkim w Lublinie. W latach 1949–1950 był wiceprzewodniczącym Zarządu Okręgowego Związku Zawodowego Pracowników Państwowych w Lublinie.
W 1946 roku dołączył do Polskiej Partii Robotniczej, a od 1948 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach pięćdziesiątych pracował jako instruktor oraz kierownik Wydziału Administracyjnego Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Lublinie, a także jako instruktor i inspektor w Wydziale Organizacyjnym Komitetu Centralnego PZPR. W latach 1968–1972 pełnił funkcję przewodniczącego prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach. Na V Zjeździe PZPR w listopadzie 1968 roku został wybrany na zastępcę członka Komitetu Centralnego, a na VI Zjeździe w grudniu 1971 roku na członka KC.
W latach 1951–1953 był słuchaczem Szkoły Partyjnej przy KC PZPR. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim w 1962 roku. Od marca 1976 do momentu swojej śmierci w grudniu 1979 roku, sprawował mandat posła na Sejm PRL VII kadencji z okręgu kieleckiego. Zasiadał w Komisji Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska. Po jego odejściu nikt nie objął jego mandatu.
Został pochowany na cmentarzu Partyzanckim w Kielcach.
Odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy I klasy
- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal 30-lecia Polski Ludowej
- Medal pamiątkowy „Za zasługi dla Warszawskiego Okręgu Wojskowego” (1970)
