Aleksander Zabierzowski (ur. 1818 w Myszyńcu, zm. 18 sierpnia 1870 w Warszawie) był polskim architektem.
Życiorys
Urodził się w 1818 roku w Myszyńcu, znajdującym się w powiecie ostrołęckim. Swoją edukację rozpoczął w Pułtusku, a w 1839 roku ukończył gimnazjum w Warszawie. Przygotowując się do pracy jako architekt, przez trzy lata zdobywał doświadczenie u Antonia Corazziego w Warszawie. Następnie udał się do Włoch, gdzie studiował w Akademii Sztuk Pięknych we Florencji (Accademia di Belle Arti di Firenze) oraz przez dwa lata uczestniczył w wykładach na wydziale architektury Akademii Św. Łukasza w Rzymie, którą ukończył otrzymując srebrny medal.
W 1846 roku wrócił z Włoch i został mianowany budowniczym powiatu krasnostawskiego. Na podstawie jego projektów zrealizowano kilka pałaców wiejskich oraz budynków mieszkalnych w samym Krasnymstawie. W 1853 roku przeniesiono go do Radomia, gdzie rozpoczął wydawanie pierwszych zeszytów na temat budownictwa wiejskiego.
Po 1856 roku, według jego projektów, w Warszawie wzniesiono kilka kamienic przy ulicach: Wiejskiej, Wareckiej, Twardej i Orlej.
Ostatnim jego dziełem był budynek Teatru Letniego w Ogrodzie Saskim w Warszawie, który otwarto w drugiej połowie 1870 roku.
Publikacje
Praktyczne budownictwo wiejskie, zbiór planów, dwie serie: I-sza Radom i Warszawa, 1857–58, 12 zeszytów; seria II-ga zeszytów 7, Warszawa, 1862;
Przewodnik praktyczny dla budujących, Warszawa, 1860.
Przypisy
Bibliografia
S. Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. T. XXVIII. Warszawa: S. Orgelbrandt, 1868, s. 157. [dostęp 2021-01-09]. (pol.).
