Aleksander z Jülich (zm. 6 lipca 1135 w Publémont) – był biskupem Liège od 1129 roku, pochodzącym z rodu hrabiów Jülich.
Życiorys
Aleksander był synem Gerarda III, hrabiego z regionu Jülich. Po raz pierwszy jego nazwisko pojawia się w dokumentach w 1101 roku, kiedy to pełnił funkcję prepozyta w Liège, a później także w Huy. W 1111 roku został wymieniony jako skarbnik katedry św. Lamberta w Liège. W 1119 roku starał się o objęcie godności biskupa Liège, próbując przekupić cesarza Henryka V, jednak bez powodzenia – arcybiskup Kolonii, Fryderyk ze Schwarzenburga, poparł Fryderyka z Namur, który otrzymał zatwierdzenie od papieża Kaliksta II. Zgodnie z legendą, gdy zwolennicy Aleksandra przejęli kontrolę nad katedrą, a on miał zgodnie z tradycją potwierdzić swoje objęcie stanowiska uderzeniem w dzwon, sznur od dzwonu się urwał, co uznano za znak bożego sprzeciwu. Fryderyk zdobył Liège i obległ Aleksandra w Huy. Po śmierci Fryderyka w 1121 roku, Aleksander ponownie ubiegał się o wybór na biskupa, jednak musiał ustąpić Alberonowi z Louvain. Funkcję biskupa objął dopiero po śmierci Alberona.
Jako zwolennik cesarza, w trakcie wojen między możnymi z Dolnej Lotaryngii, stanął przeciwko księciu Gotfrydowi VI (bratu swojego poprzednika) i brał udział w zwycięskich bitwach hrabiego Limburgii, Walrama II, przeciwko Gotfrydowi w 1129 roku. W kwietniu 1131 roku w Liège miało miejsce spotkanie króla Niemiec, Lotara III z Supplinburga, z papieżem Innocentym II, podczas którego planowano koronację Lotara. W 1135 roku Aleksander został ponownie oskarżony o symonię, w wyniku czego synod w Pizie pozbawił go urzędu. Zmarł, otrzymawszy tę wiadomość, w Publémont (obecnie część Liège).
