Aleksander z Feraj
Aleksander z Feraj (zm. 358 p.n.e.) był tyranem miasta Feraj w Tessalii.
Był on następcą Jazona z Feraj i prowadził wojny przeciwko Związkowi Beockiemu, który był kierowany przez Pelopidasa. W 367 p.n.e. Aleksander podstępnie uwięził Pelopidasa oraz Ismaniasa, co pozwoliło mu na zawiązanie sojuszu z Atenami w walce przeciwko wojskom beockim. W odpowiedzi na te działania, Teby wysłały około 9 tysięcy wojowników, jednak Aleksander unikał bezpośrednich starć. Dopiero Epaminondasowi udało się uwolnić tebańskich wodzów z rąk tyrana.
W 365 p.n.e. Teby, na wezwanie przeciwników politycznych Aleksandra, ponownie wysłały swoje wojska przeciwko niemu. Bitwa miała miejsce pod Kynoskefalaj, gdzie Pelopidas został śmiertelnie ranny. Jeździe beockiej udało się przełamać linie wojsk Aleksandra, a w trakcie pościgu zginęło niemal 3000 jego żołnierzy. Jesienią 364 p.n.e. nowa armia beocka otoczyła Aleksandra w Feraj, zmuszając go do kapitulacji. Tyran zgodził się wysyłać kontyngent wojsk dla Związku Beockiego. Aleksander zginął z rąk swojej własnej żony.
