Aleksander Wojciech Mituta (urodzony 21 marca 1949, zmarł 16 lipca 2015) był polskim inżynierem, pułkownikiem rezerwy Wojska Polskiego, doktorem nauk technicznych oraz specjalistą w zakresie eksploatacji sprzętu technicznego. Był także długoletnim członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich, gdzie pełnił rolę Prezesa Koła nr 17 „Techniki Wojskowej”.
Życiorys
Ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Koninie, a następnie w 1974 roku zdobył wykształcenie na Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie, wchodząc w skład Wydziału Mechanicznego. Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę w Ośrodku Szkolenia Podoficerów i Operatorów Maszyn Inżynieryjnych w Ełku, gdzie pełnił rolę wykładowcy.
W 1976 roku rozpoczął współpracę z Wyższą Szkołą Oficerską Inżynierii Wojskowej (WSOIW) we Wrocławiu, gdzie pracował na różnych stanowiskach zarówno dydaktycznych, jak i administracyjnych. Był m.in. Szefem Katedry Eksploatacji Sprzętu Technicznego. Swoją służbę wojskową zakończył jako adiunkt oraz Kierownik Zakładu Eksploatacji Sprzętu Technicznego (ZEST). W latach 1980-1984 zrealizował studia doktoranckie na WAT, zdobywając tytuł doktora nauk technicznych.
Działalność Naukowa i Techniczna
Aleksander Mituta prowadził aktywną działalność naukowo-badawczą, koncentrując się na innowacyjnych procesach kształcenia oraz badaniach eksploatacyjnych sprzętu technicznego. Był autorem i współautorem około 50 publikacji, obejmujących artykuły naukowe, sprawozdania z prac badawczych oraz materiały dydaktyczne. Wiele z jego prac znalazło praktyczne zastosowanie w dziedzinie wojskowej.
Działalność w SIMP
Po przejściu na emeryturę aktywnie włączył się w działalność Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich, pełniąc różne funkcje w Kole nr 17 „Techniki Wojskowej”, w którym był przewodniczącym. Organizował spotkania towarzyskie oraz warsztaty techniczne w różnych lokalizacjach Dolnego Śląska, a także brał udział w inicjatywach SIMP mających na celu integrację środowiska inżynierskiego.
Odznaczenia
- Krzyż Zasługi – za działalność i osiągnięcia w służbie publicznej oraz wkład w rozwój techniczny i edukację,
- Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – za zasługi w obronie i służbie dla kraju,
- Brązowa Honorowa Odznaka SIMP (2008).
Przypisy
Bibliografia
„Wiadomości SIMP” nr 9-10, 2015
