Aleksander Wiszenko (ur. 9 kwietnia 1909 w Miedwieżykach koło Siematycz, zm. 12 lutego 1982 w Siematyczach) był polskim duchownym prawosławnym.
Życiorys
Był on bratankiem Antoniego Wiszenko. W latach 1915–1922 przebywał w Samarze w Rosji jako bieżeniec. Od 1938 do 1943 roku pracował w Parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Rogaczach. Diakonem został 21 sierpnia 1948 roku. Ukończył Chrześcijańską Akademię Teologiczną. W latach 1948–1970 pełnił funkcję diakona w parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Siemiatyczach, a w latach 1970–1974 był odpowiedzialny za parafię Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w Tokarach, gdzie pełnił rolę proboszcza od 1975 do 1978 roku. W latach 1974–1975 był duchownym klasztoru w Grabarce. Spoczywa przy cerkwi Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Siemiatyczach. Jego bratem był Wacław Wiszenko, a synem Leonidas Wiszenko, który był malarzem, pedagogiem oraz działaczem społeczności prawosławnej na Podlasiu.
Przypisy
Bibliografia
Grzegorz Sosna, Antonina Troc-Sosna, Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX-XXI wieku, Ryboły 2012.
Grzegorz Sosna, Wykaz hierarchii i kleru parafialnego oraz opiekunów cerkiewnych Kościoła Prawosławnego na Białostoczyźnie w latach 1839–1986, cz. 3, Białystok: Chrześcijańskie Stowarzyszenie Społeczne 1986, s. 102.
Evgenij Pańko, Večnaja pamjat’ počivšim, „Cerkiewny Wiestnik” (1983), nr 1/3, s. 57–60.
Linki zewnętrzne
Strona parafii prawosławnej w Tokarach: cerkiew1912.pl. [dostęp 2023-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-04)].
