Aleksander Willner

Aleksander Willner (19 października 1895 – 30 maja 1956) był polskim politykiem, który w 1930 roku pełnił funkcję prezydenta Sosnowca, a w latach 1946–1950 był prezydentem Katowic.

Życiorys

Urodził się 19 października 1895 roku.

W dniu 14 stycznia 1930 roku objął stanowisko prezydenta Sosnowca, zastępując Kazimierza Jarżę, który popełnił samobójstwo. Pełnił tę rolę do 29 września tego samego roku, po czym miasto zostało objęte zarządem komisarycznym, a pierwszym komisarycznym prezydentem Sosnowca został Wincenty Kuźniak.

Po zakończeniu II wojny światowej, po siedmiu latach tułaczki, powrócił do Polski z Palestyny w pierwszym transporcie Polaków wracających z Bliskiego Wschodu.

Na prezydenta Katowic został wybrany 12 grudnia 1946 roku, zastępując Zenona Tomaszewskiego vel Sobotę, który zrezygnował 31 maja 1946 roku. Proces wyboru nowego prezydenta był długotrwały, a w tym czasie funkcję tę pełnił Stanisław Garwiński, który miał poparcie Polskiej Partii Robotniczej.

W trakcie swojej kadencji, 24 kwietnia 1949 roku, uroczyście otworzył budynek szkoły zwanej „jedenastolatką”, która później stała się X Liceum Ogólnokształcącym im. I.J. Paderewskiego w Katowicach. W tym czasie oddano również do użytku przedłużoną linię tramwajową do Brynowa, a także rozpoczęto budowę Pałacu Młodzieży oraz pierwszego w Polsce Powszechnego Domu Towarowego. Jako prezydent Katowic publikował także teksty o charakterze propagandowym w Trybunie Robotniczej. Sprawował tę funkcję do 23 marca 1950 roku.

Pełnił również rolę dyrektora budowy zbiornika Goczałkowickiego.

Zmarł 30 maja 1956 roku w Zabrzu.