Aleksander Wertheim (ur. 1787 w Świdnicy, zm. 27 maja 1849 w Warszawie) był polskim bankierem pochodzenia żydowskiego.
Życiorys
Urodził się w żydowskiej rodzinie, która prawdopodobnie miała korzenie w środkowych Niemczech i osiedliła się w Świdnicy. Na przełomie XVIII i XIX wieku rodzina przeniosła się do Warszawy. Był synem Jakuba (1744–po 1809), nauczyciela w szkole ludowej w Świdnicy.
Wertheim był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy ożenił się z Filipiną Flamm (1800–1826), z którą doczekał się sześciorga dzieci: Karoliny (1815–1900), Jakuba (ur. 1816, zm. w dzieciństwie), Emilii (1818–1907), Juliusza Jakuba (założyciela domu bankowego Juliusz Wertheim w Warszawie; 1819–1901), Ludwika (urzędnika kolei Warszawsko-Wiedeńskiej; 1823–1893) oraz Felicji Filipiny (1826–1899). Po raz drugi ożenił się z Dorotą Flamm (1809–1887), z którą miał kolejnych sześcioro dzieci: Gustawa (agenta przysięgłego Giełdy Warszawskiej; 1828–1876), Stanisława (1833–1878), Wiktora (kupca, sędziego handlowego, ojca Aleksandra (ur. 1872), chirurga, pułkownika WP; 1837–1926), Alfonsa (ur. 1838, zm. w dzieciństwie) oraz Józefa (ur. 1840, zm. w dzieciństwie).
Aleksander Wertheim był bankierem oraz obywatelem Warszawy. Zajmował stanowisko kolektora loterii.
Jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 1, rząd 7).
Przypisy
Bibliografia
Kazimierz Reychman: Szkice genealogiczne, Serja I. Warszawa: Hoesick F., 1936, s. 197-199.
