Aleksander Wasilewski (ur. 27 października 1878, zm. ?) był pułkownikiem kawalerii w Wojsku Polskim.
Przebieg służby
Aleksander Wasilewski przyszedł na świat 27 października 1878 roku. Ukończył Szkołę Oficerów Kawalerii w Petersburgu. W latach 1896–1918 służył w rosyjskim 7 Pułku Dragonów Kinburskich. 25 listopada 1920 roku dołączył do Wojska Polskiego, przyjmując stopień podpułkownika, który posiadał z byłej armii rosyjskiej. 4 grudnia 1920 roku został przydzielony do 7 pułku strzelców konnych wielkopolskich jako zastępca dowódcy pułku. 29 września 1921 roku objął dowództwo nad 8 pułkiem strzelców konnych, który początkowo stacjonował we Włocławku, a od 1922 roku w Chełmnie. 3 maja 1922 roku przeszedł weryfikację w stopniu podpułkownika, uzyskując starszeństwo z dniem 1 czerwca 1919 roku oraz 4. lokatę w korpusie oficerów jazdy. 31 marca 1924 roku awansował na pułkownika, otrzymując starszeństwo z dniem 1 lipca 1923 roku oraz 1. lokatę w korpusie oficerów jazdy. Otrzymał przeniesienie do 3 pułku strzelców konnych w Wołkowysku na stanowisko zastępcy dowódcy pułku 17 lipca 1925 roku. 11 czerwca 1927 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr III. 23 grudnia 1927 roku został przydzielony na stanowisko Rejonowego Inspektora Koni w Stanisławowie. Z dniem 30 listopada 1928 roku przeszedł w stan spoczynku. W 1928 roku mieszkał w Chełmnie. W 1934 roku był ewidencjonowany w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Wilno Miasto, z przydziałem do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr III, będąc wówczas „przewidzianym do użycia w czasie wojny”.
Przypisy
Bibliografia
Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.
Roczniki Oficerskie 1923, 1924 i 1928.
