Aleksander Tychowski (urodzony 13 września 1900 roku we Lwowie, zmarły 11 marca 1962 roku w Kudowie-Zdroju) był polskim profesorem oraz technologiem rolnym.
W 1922 roku ukończył Politechnikę Lwowską na wydziale Chemii Technicznej. Od 1928 roku pełnił funkcję kierownika Katedry Technologii Rolniczej na Politechnice Lwowskiej, która znajdowała się w Dublanach. W 1929 roku zainicjował tam Państwowe Kursy Gorzelnicze, gdzie prowadził wykłady dotyczące technologii rolniczej. Jako docent w dziedzinie technologii chemicznej przemysłu rolniczego, 6 maja 1938 roku uzyskał habilitację na Wydziale Chemicznym PL. W czerwcu 1939 roku złożono wniosek o jego mianowanie na profesora nadzwyczajnego.
W 1946 roku, po przymusowym wysiedleniu z rodzinnego Lwowa, osiedlił się we Wrocławiu, gdzie zajął się organizacją wyższej uczelni rolniczej. W 1951 roku powstała Wyższa Szkoła Rolnicza, na której utworzył Katedrę Technologii Rolniczej i Przetwórstwa. Sprawował funkcję rektora WSR we Wrocławiu w latach 1955-1959. Otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi oraz Odznakę „Orląt Lwowskich”. Nie przeżył trzeciego zawału serca, który zdarzył się nagle 11 marca 1962 roku podczas jego pobytu w sanatorium w Kudowie-Zdroju. Został pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu.
Przypisy
Bibliografia
Aleksander Tychowski: człowiek wielkiego serca
Prof. Jerzy Sobieszczański: Głos Uczelni – Nr 92 – Wspomnienia. Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, 2001. [dostęp 2010-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-07)]. (pol.).
Encyklopedia Wrocławia, pod redakcją J. Harasimowicza, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 2001, s. 865.
