Aleksander Roman Szczepański
(ur. 6 października?/18 października 1882 w Saratowie, zm. 21 stycznia 1937 w Warszawie) – polski dyplomata, doktor ekonomii.
Edukacja
Urodził się jako syn Józefa i Adeli z Dziubińskich oraz był bratem pisarki Marii Kuncewiczowej. Ukończył gimnazjum w Samarze w 1900 roku. Następnie studiował na uniwersytetach w Warszawie (1900–1905), Dorpacie, Berlinie i Monachium (1906–1908), gdzie w 1908 roku uzyskał tytuł doktora z ekonomii.
Praca w II Rzeczypospolitej
Rozpoczął pracę w służbie zagranicznej, zajmując stanowisko naczelnika Wydziału Ekonomicznego Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Pełnił funkcję konsula generalnego w Zagrzebiu (1920–1922), Bytomiu (1922–1928) oraz był przedstawicielem Polski w Górnośląskiej Komisji Mieszanej (Gemischte Kommission für Oberschlesien) w Katowicach i w Trybunale Rozjemczym dla Górnego Śląska (Schiedsgericht für Oberschlesien) w Bytomiu. Ponadto, był konsulem generalnym w Chicago (1929–1930). Później przeszedł do sektora gospodarczego, gdzie m.in. pełnił funkcję dyrektora Syndykatu Blachy Cynkowej w Katowicach w latach 1930–1937.
Zmarł i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 299a-4-20).
Był mężem Marii Znatowicz-Szczepańskiej (zm. 1960), z którą doczekał się syna Jana Józefa.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (27 grudnia 1924)
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)
- Medal Niepodległości (9 października 1933)
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Krzyż Oficerski Orderu Lwa Białego (Czechosłowacja)
Przypisy
Bibliografia
Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 716. [dostęp 2020-10-31].
Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938. Warszawa: Stowarzyszenie Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej, 1938, s. 94, 113, 130. [dostęp 2023-04-20].
