Aleksander Stano, herbu Gozdawa, zmarł w 1705 roku. Pełnił funkcję stolnika sanockiego w latach 1697–1704.
Był krzewicielem kalwinizmu oraz dziedzicem miejscowości Nowotańca, Woli Sękowej, Pielni i Nadolan. Klucz nowotaniecki przeszedł w 1678 roku na jego wnuka, Aleksandra Michała, syna Krzysztofa Stano.
W dokumencie wizytacji biskupa Denhoffa z 1699 roku odnotowano, że z jednej strony kościoła znajduje się zamek Aleksandra de Stano, a z drugiej strony zbór dysydentów.
W 1704 roku był członkiem konfederacji sandomierskiej.
Zobacz też
- Hieronim Stano, dziedzic Nowotańca, krzewiciel kalwinizmu
Bibliografia
- Nikołaj Iwanowicz Pawliszczew, Herbarz rodzin szlacheckich Królestwa Polskiego najwyżej zatwierdzony, t. 1-2. – Warszawa 1853 [w:] Gozdawa str. 65.
- Nowotaniec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 290.
- Michał Proksa. Zamki w południowo-wschodniej Polsce w świetle badań archeologiczno-historycznych i źródeł pisanych [Schlösser im süd-östlichen Polen im Lichte der archeologisch-historischen Forschungen und der schriftlichen Quellen] [w:] Archivarisch-historisches Jahrbuch Bd. 1-13 1979-1996 Band 7/8, 1989, Przemyśl 1994.
Przypisy
