Aleksander Leonard Snastin (urodzony w 1921 roku w Wilnie, zmarły w 2001 roku w Londynie) był polskim żołnierzem, inżynierem oraz działaczem emigracyjnym.
Życiorys
Snastin przyszedł na świat w 1921 roku w Wilnie, gdzie również ukończył szkołę średnią. W czasie II wojny światowej, jako kapral podchorąży, służył w 3 batalionie ciężkich karabinów maszynowych w ramach 3 Dywizji Strzelców Karpackich Polskich Sił Zbrojnych.
Ukończył studia i uzyskał tytuł inżyniera. Po wojnie osiedlił się w Wielkiej Brytanii, gdzie aktywnie uczestniczył w życiu politycznym jako działacz emigracyjny. W styczniu 1982 roku objął stanowisko podsekretarza stanu w trzecim rządzie Kazimierza Sabbata (1979-1983). Następnie, od 17 stycznia 1984 do 7 kwietnia 1986, pełnił funkcję ministra w czwartym rządzie Kazimierza Sabbata. Od 29 maja 1986 aż do swojego odwołania 14 sierpnia 1986 roku, był ministrem ds. stosunków z narodami podległymi ZSRR w pierwszym rządzie Edwarda Szczepanika. Odwołanie to miało miejsce z powodu podjęcia pracy zawodowej poza Wielką Brytanią. Z ramienia Stronnictwa Chrześcijańskiej Demokracji, pełnił mandat członka Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej w kadencjach VII (1983-1988) oraz VIII (1989-1991).
Zmarł w 2001 roku w Londynie.
Ordery i odznaczenia
Otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1989 roku) za całokształt pracy na rzecz niepodległości oraz społeczeństwa.
W 1977 roku uhonorowano go Złotym Krzyżem Zasługi.
Dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych.