Aleksander Słuszka herbu Ostoja (1580–1647)
Aleksander Słuszka, noszący herb Ostoja, pełnił funkcję wojewody trockiego w latach 1642–1647, a wcześniej był wojewodą nowogrodzkim w 1638 roku oraz wojewodą mińskim w 1633 roku. Ponadto, sprawował urząd kasztelana żmudzkiego w 1628 roku i kasztelana mińskiego w 1618 roku. W 1641 roku był marszałkiem Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego, a także pełnił funkcję starosty rzeczyckiego, łojowskiego, mozyrskiego oraz homelskiego.
Aleksander wychował się w duchu kalwinizmu i początkowo był jego oddanym zwolennikiem. Około 1621 roku, wspólnie z małżonką, przeszedł na katolicyzm, którego stał się entuzjastycznym wyznawcą. W ciągu swojego życia ufundował klasztor dominikanów w Rzeczycy oraz w Stołpcach, znajdujących się w województwie nowogródzkim. Dodatkowo, zbudował dwa kościoły w Wołożynie oraz jeden w Kowalewszczyźnie w województwie podlaskim.
W 1628 roku został wyznaczony na komisarza z Senatu do zapłaty dla wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego.
Podczas sejmu koronacyjnego w 1633 roku, został wyznaczony jako deputat na Trybunał Skarbowy Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1634 roku ponownie pełnił rolę komisarza z Senatu do zapłaty dla wojska.
Aleksander był również elektorem Władysława IV Wazy z Księstwa Żmudzkiego w 1632 roku, co potwierdził podpisując jego pacta conventa.
Zobacz też
- Ostoja (herb szlachecki)
- Województwo wendeńskie
- Krzysztof Słuszka
- Józef Bogusław Słuszka
- Dominik Michał Słuszka
Przypisy
Bibliografia
- Tygodnik Ilustrowany, 1861
- Herbarz Niesieckiego, T.8, str. 413-414
