Aleksander Zbigniew Skarżyński (urodzony 27 października 1922 w Warszawie, zmarły 11 listopada 2007) był polskim historykiem, działaczem komunistycznym oraz urzędnikiem państwowym.
== Życiorys ==
=== Młodość ===
Urodził się w Warszawie w rodzinie Antoniny i Antoniego Skarżyńskich. Od lutego 1940 roku do marca 1941 był uczniem Zakładów SOLVIS w Warszawie, a od czerwca 1941 do 1 sierpnia 1944, kiedy to wybuchło powstanie warszawskie, pracował jako robotnik w Elektrowni Warszawskiej. Następnie, aż do października 1947, był zatrudniony na stacji PKP w Stargardzie Szczecińskim.
=== Działalność publiczna ===
Od 18 marca 1945 roku był członkiem Polskiej Partii Robotniczej. Sprawował funkcję II sekretarza Komitetu Powiatowego PPR w Stargardzie Szczecińskim od 2 października 1947 do 24 kwietnia 1948, a później do października 1948 był I sekretarzem Komitetu Powiatowego w Choszcznie. Po zjednoczeniu Polskiej Partii Robotniczej z Polską Partią Socjalistyczną, stał się członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
W 1949 roku zakończył naukę w Centralnej Szkole Partyjnej PZPR, gdzie od lipca 1949 do września 1957 pełnił rolę wykładowcy. Następnie, aż do lipca 1963, pracował jako adiunkt w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR. W styczniu 1953 roku uzyskał również dyplom Uniwersytetu Warszawskiego, a 25 czerwca 1960 roku, na podstawie rozprawy „Polityczne przyczyny Powstania Warszawskiego 1944”, obronił pracę doktorską w WSNS.
Od 1 sierpnia 1963 roku był zatrudniony w Urzędzie do Spraw Wyznań, gdzie zajmował m.in. stanowisko wicedyrektora, a od stycznia 1967 do maja 1974 roku był jego kierownikiem. Od maja 1971 roku pełnił funkcję podsekretarza stanu w Urzędzie Rady Ministrów.
Od 17 czerwca 1974 do 31 grudnia 1981 roku sprawował urząd dyrektora Naczelnego Zjednoczenia Wydawnictw.
== Odznaczenia ==
Otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski w 1969 roku.
=== Śmierć i pogrzeb ===
Zmarł 11 listopada 2007 roku. Po mszy w dniu 19 listopada w kościele św. Jozafata Kuncewicza, został pochowany w rodzinnym grobie na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C19-V-6).
== Publikacje ==
Był autorem wielu artykułów i publikacji książkowych, w tym:
- „Powstańcza Warszawa w dniach walki” (Książka i Wiedza, Warszawa 1965),
- „Polityczne przyczyny powstania warszawskiego” (Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1974).
== Przypisy ==
== Bibliografia ==
Andrzej Friszke: PRL wobec Kościoła. Akta Urzędu do Spraw Wyznań 1970 – 1978. Warszawa: Biblioteka „Więzi”. Instytut Studiów Politycznych PAN, 2010, s. 240. ISBN 978-83-60356-73-9.