Aleksander Schoeneich

Aleksander Schoeneich (urodzony 9 lutego 1861 w Warszawie, zmarł 8 maja 1939 w Lublinie) był duchownym luterańskim, który pełnił funkcję superintendent diecezji warszawskiej w latach 1902–1937, a następnie diecezji lubelskiej i wołyńskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce od 1937 do 1939 roku.

Życiorys

Był synem Edwarda Schoeneicha oraz Emilii z domu Wanke. Pod wpływem ks. Leopolda Otto, proboszcza parafii Św. Trójcy w Warszawie, postanowił podjąć studia z zakresu teologii ewangelickiej, filozofii oraz religioznawstwa na uniwersytecie w Dorpacie (dzisiejsze Tartu w Estonii). Jego praca dyplomowa, która dotyczyła analizy biblijno-teologicznej nauki Pawła o Komunii Świętej, została nagrodzona złotym medalem. W lutym 1886 roku objął stanowisko wikariusza w parafii Św. Trójcy w Warszawie oraz kapelana garnizonu warszawskiego, gdzie pełnił obowiązki duszpasterskie wobec Łotyszy i Estończyków. Równocześnie był administratorem parafii w Starej Iwicznej.

17 czerwca 1888 roku został wybrany proboszczem parafii ewangelicko-augsburskiej w Lublinie, gdzie służył przez ponad 50 lat aż do swojej śmierci. W tym czasie prowadził intensywną działalność pisarską, będąc autorem ponad 300 artykułów, oraz redakcyjną, współredagując czasopismo Zwiastun Ewangeliczny w latach 1898–1935.

W 1902 roku objął stanowisko superintendent diecezji warszawskiej w Kościele Ewangelicko-Augsburskim, a od 1937 roku był również superintendentem diecezji lubelskiej i wołyńskiej.

Był aktywnym członkiem Rady Miasta Lublina w latach 1916–1918, brał udział w pracach Komisji Plebiscytowej na Rzecz Polski na Mazurach oraz działał w różnych stowarzyszeniach, takich jak Towarzystwo Krajoznawcze, Polski Czerwony Krzyż, Kasa Mianowskiego, Polska Macierz Szkolna, Towarzystwo dla Poznawania Polskiej Reformacji, Liga Morska oraz Państwowa Liga Powietrzna.

W 1931 roku otrzymał tytuł doctora honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego na wniosek Rady Wydziału Teologii Ewangelickiej.

Został pochowany w części ewangelickiej cmentarza przy ulicy Lipowej w Lublinie (kwatera 3-1-16).

Wybrane publikacje

Do Boga. Modlitwy dla chrześcijan ewangelików, Warszawa 1938; Warszawa 1954.
Konfesja Augsburska czyli Wyznanie wiary przedstawione cesarzowi Karolowi V na sejmie w Augsburgu, Warszawa: W. Mietke, 1930.
Krótka historia kościoła chrześcijańskiego w życiorysach z osobnym działem historii reformacji w Polsce, Warszawa: W. Mietke, 1925; Lublin 1936.