Aleksander Saloni
Aleksander Saloni (26 czerwca 1866, Tyczyn – 27 czerwca 1937, Rabka-Zdrój) był polskim nauczycielem, muzykiem oraz folklorystą.
W 1885 roku ukończył Seminarium Nauczycielskie Męskie w Rzeszowie. Przez wiele lat pracował jako nauczyciel śpiewu i gry na skrzypcach w galicyjskich szkołach, takich jak te w Przeworsku, Rzeszowie, Delejowie koło Stanisławowa oraz we Lwowie. Od 1903 roku był członkiem Towarzystwa Szkoły Ludowej oraz zasiadał w zarządzie głównym Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych. Od 27 marca 1909 pełnił funkcję wiceprezesa Organizacji Narodowej w Stanisławowie. Należał również do Stronnictwa Demokratyczno-Narodowego. Był aktywnym publicystą, współpracującym z lwowskim „Słowem Polskim”, a także piszącym dla „Wisły” oraz „Materiałów Antropologiczno-Archeologicznych i Etnograficznych”, gdzie w latach 1897-1913 publikował prace dotyczące kultury wiejskiej regionów Rzeszowa, Przeworska i Stanisławowa. Do jego najważniejszych dzieł należą:
- Lud wiejski w okolicy Przeworska,
- Lud łańcucki,
- Lud rzeszowski,
- Zaściankowa szlachta polska w Delejowie.
Prace te zawierają blisko 250 wariantów bajkowych oraz wiele innych, starannie udokumentowanych materiałów folklorystycznych.
Aleksander Saloni spoczywa na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kw. 83C-V). Był żonaty z Leopoldyną Kaspar, nauczycielką, i miał pięcioro dzieci. Wśród jego synów byli:
- Juliusz Saloni (1891-1963), historyk literatury;
- Roman Saloni (1895-1986), pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego.
Przypisy
Bibliografia
„Słownik folkloru polskiego”, red. J. Krzyżanowski, Warszawa 1965;
„Czy wiesz kto to jest?”, praca zbiorowa pod redakcją Stanisława Łozy, Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, Warszawa 1938, s. 648.
W. Bieńkowski, Saloni Aleksander [w:] „Polski Słownik Biograficzny” – wersja internetowa https://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/aleksander-saloni dostęp 2 kwietnia 2020.
