Aleksander Sabliński

Aleksander Bolesław Sabliński (ur. 10 lutego 1895 w Sołtanówce, zm. 14 września 1944) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 10 lutego 1895 roku w Sołtanówce, wówczas w powiecie rohaczewskim guberni mohylewskiej.

Po zakończeniu I wojny światowej oraz odzyskaniu przez Polskę niepodległości, wstąpił do Wojska Polskiego. 19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony w stopniu kapitana z dniem 1 kwietnia 1920 roku, w piechocie, jako oficer z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. 1 czerwca 1921 roku rozpoczął służbę w 29 pułku piechoty. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana z datą starszeństwa 1 czerwca 1919 roku oraz 291. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego jednostką macierzystą pozostał 29 pp w Kaliszu. W latach 1923–1924 służył w 2 pułku strzelców podhalańskich w Sanoku, a w 1923 roku pełnił obowiązki komendanta kadry batalionu zapasowego. 1 grudnia 1924 roku awansował na majora z datą starszeństwa 15 sierpnia 1924 roku oraz 85. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 20 października 1924 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 8 batalionu granicznego w Stołpcach. W czerwcu 1927 roku przeszedł z KOP do 13 pułku piechoty w Pułtusku, gdzie objął dowództwo I batalionu. 12 marca 1929 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień w Sieradzu na stanowisko pełniącego obowiązki kierownika referatu I. 31 marca 1930 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień w Włodzimierzu Wołyńskim na stanowisko komendanta. 20 września 1930 roku przeszedł do Powiatowej Komendy Uzupełnień w Płocku jako komendant. 30 marca 1934 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i pozostawiony bez przynależności służbowej z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I. Z dniem 30 czerwca 1934 roku przeszedł w stan spoczynku.

Zmarł 14 września 1944 roku i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A4-1-13).

Ordery i odznaczenia

  • Krzyż Walecznych – czterokrotnie
  • Medal Zwycięstwa

4 grudnia 1933 roku Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”.

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].

Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.

Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.

Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.

Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.

Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.

Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.

Przeczytaj u przyjaciół: