Aleksander Resev (ur. 23 stycznia 1905 w Gatczynie, zm. 24 października 1970 w Tallinnie) był estońskim komunistą, który pełnił funkcję ludowego komisarza/minister spraw wewnętrznych Estońskiej SRR w latach 1944-1951, w stopniu generała majora, a także był funkcjonariuszem NKWD.
Życiorys
W 1920 roku ukończył szkołę miejską w Narwie. W marcu 1922 roku przystąpił do Niezależnej Socjalistycznej Partii Robotniczej Estonii, a w czerwcu 1923 roku do Partii Pracujących Estonii. Pracując w fabryce, zajmował się również kolportowaniem komunistycznych gazet. Od marca 1923 do stycznia 1924 roku był sekretarzem związku zawodowego metalowców w Tallinie. W styczniu 1924 roku został aresztowany i skazany na 15 lat więzienia w wyniku „Procesu 149”. Po zwolnieniu w maju 1938 roku pracował w kasach chorych. Od listopada 1938 do maja 1940 roku odbywał służbę wojskową w Viljandi oraz Tallinie.
W lipcu 1940 roku objął stanowisko sekretarza Centralnej Rady Związków Zawodowych Estonii, a od lipca 1940 do marca 1944 roku był kierownikiem Wydziału Organizacyjno-Instruktorskiego KC Komunistycznej Partii Estonii. Od 24 marca 1944 do 3 lutego 1951 roku pełnił funkcję ludowego komisarza/ ministra spraw wewnętrznych Estońskiej SRR, osiągając stopień komisarza bezpieczeństwa państwowego, a od 9 lipca 1945 roku był generałem majorem. W 1949 roku eksternistycznie ukończył szkołę średnią, a w 1950 roku zaocznie odbył dwa semestry w Wyższej Szkole Partyjnej przy KC WKP(b).
Od 30 kwietnia 1951 do października 1952 roku był zastępcą szefa Zarządu MWD obwodu kostromskiego, a od października 1952 do czerwca 1953 roku uczestniczył w kursach doskonalących kadry kierowniczej przy Wyższej Szkole MWD ZSRR. Od czerwca 1953 do 24 listopada 1954 roku pełnił funkcję naczelnika Tallińskiej Szkoły Milicji MWD ZSRR, po czym został zwolniony ze służby z powodu choroby.
Odznaczenia
- Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (18 czerwca 1946)
- Order Czerwonej Gwiazdy (24 sierpnia 1949)
- oraz 3 medale.
