Aleksander Potrykowski

Aleksander Bronisław Potrykowski (ur. 17 sierpnia 1874, zm. ?) był pułkownikiem piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

19 lutego 1919 roku dołączył do Wojska Polskiego z byłych Korpusów wschodnich oraz z byłej armii rosyjskiej, zachowując tytuł majora z datą starszeństwa 7 listopada 1918 roku. Został zaliczony do Rezerwy Oficerów Wojska Polskiego z dniem 16 stycznia 1919 roku.

Do kwietnia 1921 roku pełnił funkcję dowódcy 4 Baonu Celnego. 1 czerwca 1921 roku objął stanowisko dowódcy 6 Baonu Celnego, którego oddziałem macierzystym był 20 Pułk Piechoty z Krakowa. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika z datą starszeństwa 1 czerwca 1919 roku, zajmując 3. lokatę w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym nadal pozostawał 20 Pułk Piechoty. 22 lipca 1922 roku przeniesiono go z 6 Baonu Celnego do 44 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Równem, gdzie objął stanowisko zastępcy dowódcy pułku. 12 kwietnia 1924 roku został przeniesiony do 54 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Tarnopolu na stanowisko dowódcy pułku. 31 marca 1924 roku awansowano go na pułkownika z datą starszeństwa 1 lipca 1923 roku oraz 1. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Z dniem 1 marca 1927 roku przyznano mu dwumiesięczny urlop z zachowaniem uposażenia, a z dniem 30 kwietnia 1927 roku przeszedł w stan spoczynku. Na jego zwolnienie z funkcji dowódcy pułku oraz przejście w stan spoczynku niewątpliwie miała wpływ negatywna opinia ówczesnego dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI, generała dywizji Władysława Sikorskiego, sporządzona jesienią 1926 roku. Po zakończeniu służby wojskowej osiedlił się w Wilnie. W 1934 roku był zarejestrowany w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto i posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr III, gdzie był „przewidziany do użycia w czasie wojny”.

Na przełomie 1921/1922 roku mieszkał w dzielnicy Błonie w Sanoku, gdzie żył z córką Ireną (ur. 1910), która uczęszczała do miejscowego Gimnazjum im. Królowej Zofii.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Walecznych

Przypisy

Bibliografia

  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
Przeczytaj u przyjaciół: