Lucius Cornelius Alexander Polyhistor, znany w języku greckim jako Ἀλέξανδρος ὁ Πολυΐστωρ (I wiek p.n.e.), był starożytnym greckim pisarzem oraz erudytą.
Urodził się około 105 roku p.n.e. w Milecie lub Karii. Został wzięty do niewoli przez Rzymian i przewieziony do Rzymu, gdzie w 82 roku p.n.e. uzyskał wolność dzięki Sulli. Po wyzwoleniu osiedlił się w Italii, przyjmując imię Lucius Cornelius Alexander. Jego uczniem był Gajusz Juliusz Hygin. Polyhistor zginął w wyniku pożaru swojego domu w Laurentum.
Jego twórczość, która nie miała naukowych ambicji, obejmowała różnorodne tematy, co przyczyniło się do powstania terminu polihistor, odnoszącego się do osoby posiadającej wiedzę w wielu dziedzinach. Prace Aleksandra były źródłem dla takich autorów jak Pauzaniasz i Owidiusz.
Niektóre dzieła:
- Aigyptiaka (O Egipcie)
- Peri Rhomes (O Rzymie)
- Ta Korinnes hypomnemata (Komentarz do Korynny)
- Peri pythagorikon symbolon (O symbolach pitagorejskich)
- Thaumasion synagoge (Zbiór cudowności)
Bibliografia:
Alexander Polyhistor, [w:] Encyklopedia Orgelbranda, t. 1, Warszawa: Samuel Orgelbrand, 1859, s. 419.
Małgorzata M. Wysocka-Mielczarska, Aleksandros Polyistor, [w:] Anna A. Świderkówna (red.), Słownik pisarzy antycznych, Warszawa: Wiedza Powszechna, 2001, s. 43, ISBN 83-214-1199-1.
