Aleksander Piekarski, znany również jako Antoni Czajkowski, posługujący się pseudonimami: Turkuć oraz Strona (ur. 31 marca 1914 w Konstantynówce, zm. 7 lutego 1978 w Krakowie) był podoficerem Wojska Polskiego, oficerem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie oraz Armii Krajowej, a także kapitanem artylerii i cichociemnym.
Życiorys
Po zakończeniu nauki w Państwowym Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Szczakowej, gdzie zdał maturę w 1933 roku, w latach 1935–1936 uczestniczył w Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 5 pułku strzelców podhalańskich w Przemyślu.
Ukończył trzyletnie studium techniczne, a od 1937 roku pracował jako laborant w hucie szkła w Szczakowej.
W wrześniu 1939 roku służył w 3 Samodzielnym Dywizjonie Artylerii Przeciwlotniczej. Przekroczył granicę polsko-rumuńską 18 września 1939 roku. W listopadzie dotarł do Francji, gdzie został skierowany do Ośrodka Artylerii Przeciwlotniczej w Saint-Nazaire. W czerwcu 1940 roku przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie przydzielono go do 1 baterii 1 Dywizjonu Artylerii Przeciwlotniczej.
Po przeszkoleniu w zakresie dywersji, został zaprzysiężony 3 marca 1943 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza i przeniesiony do Głównej Bazy Przerzutowej w Brindisi we Włoszech. Zrzut miał miejsce w nocy z 12 na 13 kwietnia 1944 roku w ramach operacji „Weller 3”, dowodzonej przez kapitana naw. Stanisława Daniela (zrzut na placówkę „Wieszak”, usytuowaną 14 km na południowy wschód od Mińska Mazowieckiego). Po aklimatyzacji w Warszawie, w czerwcu 1944 roku otrzymał przydział do Obwodu Białystok Powiat Inspektoratu Białostockiego Okręgu Białystok AK na stanowisko II zastępcy komendanta Obwodu ds. szkolenia i dywersji, gdzie m.in. prowadził szkolenia batalionu partyzanckiego „Hańcza”, uczestnicząc z nim w akcjach dywersyjnych, takich jak:
- zorganizowanie oraz kierowanie akcją likwidacji niemieckiej radiostacji polowej pod Surażem,
- udział w likwidacji dwóch czteroosobowych patroli Bahnschutzu, które strzegły linii kolejowej Białystok–Wasilki.
W połowie sierpnia został aresztowany przez NKWD. Spędził czas w aresztach oraz więzieniach w Białymstoku i Wołkowysku, a także w łagrach w Diagilewie koło Riazania i w Czerepowcu. 4 listopada 1947 roku wrócił do Polski, gdzie później był prześladowany i aresztowany przez UB.
Pracował kolejno w: Towarzystwie Exportowo-Importowym „Polimex” (1948–1949), Przedsiębiorstwie „Metalexport” (1949–1950) jako kierownik sekcji odlewów i urządzeń sanitarnych, Krakowskich Kamieniołomach Drogowych (1951), Związku Spółdzielni Rzemieślniczych (1951) jako kierownik działu zaopatrzenia, Związku Branżowym Spółdzielni Chemicznych (1952) na stanowisku kierownika działu zbytu, Centralnym Urzędzie Gospodarki Materiałowej (1953–1956) jako naczelnik krakowskiej delegatury Wydziału Państwowej Inspekcji Gospodarki Materiałowej, a także w Rzemieślniczej Spółdzielni Zaopatrzenia i Zbytu „Metalowcy” (1956–1970) jako kierownik działu zaopatrzenia. W 1970 roku przeszedł na rentę.
Awanse
sierżant podchorąży – 1936
porucznik – 1 stycznia 1943
kapitan –
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
Krzyż Walecznych.
Życie rodzinne
Aleksander Piekarski był synem Jana, majstra w hucie szkła, oraz Anny z domu Oliferko.
W 1948 roku poślubił Antoninę Rosenstock (ur. 1921). Mieli dwie córki: Joannę (ur. 1949), późniejszą Pietrzykowską, oraz Olgę (ur. 1955), późniejszą Druszkiewicz.
Uwagi
Bibliografia
Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1984, s. 384. ISBN 83-211-0537-8.
Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Wojskowy Instytut Historyczny, 1984, s. 195.
Krzysztof A. Tochman: Słownik biograficzny cichociemnych. T. 1. Oleśnica: Firma „Kasperowicz – Meble”, 1994, s. 103–104. ISBN 83-902499-0-1.
Linki zewnętrzne
biogram na stronie elitadywersji.org – kompendium wiedzy o 316 Cichociemnych spadochroniarzach Armii Krajowej
