Aleksander Pajewski (urodzony 5 stycznia 1879 roku w Suwałkach, zmarły 1 września 1926 w Warszawie) był generałem brygady Wojska Polskiego.
Życiorys
Aleksander Pajewski przyszedł na świat 5 stycznia 1879 roku w Suwałkach, w rodzinie Aleksandra, który był oficerem armii rosyjskiej, oraz Kazimiery z Kwiatkowskich. Ukończył kurs oficerski w Szkolnym Szwadronie Kawalerii w Jelizawietgradzie (obecnie Kropywnycki na Ukrainie). Od 1898 roku służył w 6 pułku dragonów, a od 1907 roku w 2 Pawłogradzkim pułku huzarów gwardii. W okresie od 27 listopada 1917 do 21 maja 1918, pełnił służbę w I Korpusie Polskim w Rosji.
W listopadzie 1918 roku przyjął propozycję dołączenia do Wojska Polskiego, a na początku kolejnego roku został przydzielony do organizowanej Armii Wielkopolskiej. 31 stycznia 1919 roku został zatwierdzony przez generała porucznika Józefa Dowbor-Muśnickiego jako dowódca 1 pułku Ułanów Wielkopolskich (późniejszy 15 pułk Ułanów Poznańskich). 4 marca 1919 roku objął dowództwo Brygady Jazdy Wielkopolskiej. Z kolei 4 marca 1920 roku został powołany na stanowisko szefa Departamentu IV Koni Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. 25 września 1921 roku został inspektorem jazdy przy Inspektoracie Armii Nr V we Lwowie.
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu generała brygady z datą starszeństwa od 1 czerwca 1919 roku, zajmując 58. lokatę w korpusie generałów. 1 czerwca 1924 roku objął stanowisko szefa Departamentu II Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie.
Podczas przewrotu majowego w 1926 roku, stanął po stronie legalnych władz.
Zmarł 1 września 1926 roku w Warszawie, a jego pogrzeb odbył się 4 września 1926 roku na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
Ordery i odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)
Krzyż Walecznych – otrzymał dwukrotnie
Oficer Legii Honorowej
Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée”
Przypisy
Bibliografia
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
Linki zewnętrzne
Aleksander Pajewski, Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2021-12-14].
