Aleksander Iwanowicz hrabia Ostermann-Tołstoj
Aleksander Iwanowicz hrabia Ostermann-Tołstoj, ros. Александр Иванович Остерман-Толсто́й, transl. Aleksandr Ivanovič Osterman-Tolstoj (urodzony w 1772 roku, zmarł 12 lutego 1857 w Le Petit-Saconnex, Szwajcaria) był oficerem wojska rosyjskiego w czasie wojen napoleońskich oraz wolnomularzem.
Życiorys
Był prawnukiem znanego rosyjskiego dyplomaty Heinricha Johanna Friedricha Ostermanna. Hrabia Ostermann-Tołstoj brał udział w wojnie w latach 1788-1790, osiągając sukcesy w kampanii przeciwko Turcji pod dowództwem Suworowa, w tym m.in. przy zdobyciu Izmaiła w 1790 roku.
W 1798 roku awansował na stopień generała brygady, a w 1805 roku na generała dywizji. Jego kariera wojskowa obejmowała wiele starć przeciwko armii napoleońskiej, w tym bitwy pod Pruską Iławą w 1807 roku, pod Ostrownem oraz pod Borodino w 1812 roku, a także pod Budziszynem w 1813 roku. W trakcie bitwy pod Kulm stracił lewe ramię. Otrzymał liczne odznaczenia, w tym Order Świętego Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania, Order Świętego Aleksandra Newskiego z diamentami, Ordery Świętego Jerzego II, III i IV klasy, Order Świętego Włodzimierza I klasy, Order Świętej Anny I klasy, Złotą Szablę „Za Dzielność” z diamentami, pruski Order Czarnego Orła, Order Pour le Mérite, Krzyż Za Kulm 1813, oraz austriacki Krzyż Wielki Orderu Marii Teresy.
