Aleksander Mariusz Ochocki
Aleksander Mariusz Ochocki, urodzony 6 stycznia 1942 roku w Wilnie, zmarł 25 września 2019 roku. Był on polskim filozofem oraz profesorem zwyczajnym w Akademii Teatralnej w Warszawie i w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. W instytucie tym pełnił rolę kierownika Zakładu Filozofii Społecznej, a w latach 2008-2012 był dyrektorem Instytutu. Od 6 lutego 2010 roku do 22 lutego 2012 roku sprawował funkcję prezesa Polskiego Towarzystwa Hegla i Marksa. Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (kolumbarium CIII-2-7).
Prace
- Problem alienacji estetycznej u Marksa (1964);
- Dialektyka i historia: człowiek i praca w twórczości Karola Marksa (1980);
- Lenin – filozofia wojny domowej (1991);
- Kryzys i filozofia (1993);
- Filozofia i burze dziejowe (2001);
- Trzy opery, czyli podmiotowość komiczna (2003).
Opracowania, redakcje i tłumaczenia
Opracował również wybrane teksty marksistowskie do nauczania filozofii, socjologii, ekonomii politycznej i nauki o polityce:
- tom 1: Filozofia (1988);
- tom 2: Socjologia (1988);
- tom 3: Ekonomia polityczna (1988);
- tom 4: Nauka o polityce (1989);
- Ulrich Beck, Europa kosmopolityczna: społeczeństwo i polityka w drugiej nowoczesności (2009);
- Johann Gottlieb Fichte, Zamknięte państwo handlowe i inne pisma (1996);
- Zygmunt Freud, Człowiek imieniem Mojżesz a religie monoteistyczne (1994);
- Zygmunt Freud, Pisma społeczne (1998);
- Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Ustrój Niemiec i inne pisma polityczne (1994).
Przypisy
Linki zewnętrzne
Prof. dr hab. Aleksander Mariusz Ochocki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-10-19].
Aleksander M. Ochocki – Brecht, Lukács i cień Falstaffa. strebski.dyktatura.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (plik pdf)