Aleksander Nowicki
Aleksander Nowicki (ur. 14 lutego 1992 w Villefranche-sur-Saône) to polski rugbysta, który gra na pozycji rwacza. Jest mistrzem Polski i reprezentantem kraju.
Młodość
Nowicki przyszedł na świat we Francji, gdzie jego ojciec był zawodowym rugbystą. Jednak to po powrocie do Polski, gdzie jego rodzina osiedliła się w Łomiankach pod Warszawą, Aleksander zaczął intensywnie interesować się tą dyscypliną sportu. W wieku 10 lat rozpoczął treningi koszykówki, które kontynuował przez pięć lat, a dopiero później dołączył do drużyny juniorów rugby AZS-AWF Warszawa.
W 2010 roku uczestniczył w mistrzostwach Polski juniorów z drużyną AZS-AWF.
Kariera klubowa
W sezonie 2010/2011, mając jeszcze status juniora, zadebiutował w pierwszej drużynie AZS-u, która grała na drugim poziomie rozgrywkowym. Zespół z Warszawy dotarł do finału I ligi, gdzie, z Nowickim w głównym składzie, pokonał Pogoń Siedlce po rzutach karnych. Jego osiągnięcia zostały docenione, gdy w plebiscycie stowarzyszenia Barbarians Polska i portalu rugby.info.pl został wybrany do pierwszoligowej drużyny roku 2011.
W wieku 19 lat przeszedł do Lechii Gdańsk, co było spowodowane problemami finansowymi warszawskiego klubu. Jako członek drużyny „Lwów” zdobył mistrzostwo Polski w zarówno rugby piętnasto-, jak i siedmioosobowym w sezonie 2011/2012, a także dotarł do finału Pucharu Polski, gdzie drużyna przegrała z Budowlanymi Łódź. W tym czasie sporadycznie grał też jako środkowy ataku.
W 2012 roku, na zaproszenie selekcjonera reprezentacji Polski Tomasza Putry, wyjechał do Francji. Początkowo trenował w akademii Pais d’Aix RC, a następnie podpisał kontrakt z drużyną CA Saint-Étienne. Po roku, w którym zagrał zaledwie dwa mecze w lidze Fédérale 1, przeniósł się do AS Mâcon, również grającej na poziomie Fédérale 1. Spędził tam sześć sezonów, rozgrywając 84 spotkania i zdobywając pięć przyłożeń. W sezonach 2013/2014 oraz 2017/2018 zespół Mâcon zwyciężył w swojej grupie regionalnej, ale nie udało się awansować do Pro D2 po porażkach w fazie pucharowej. W sezonie 2016/2017 dotarł do finału Trophée Jean Prat, gdzie drużyna uległa Rouen Normandie Rugby. W sezonie 2018/2019 Mâcon wygrał Challenge Yves du Manoir, a Nowicki przez cztery miesiące pauzował z powodu złamania prawej ręki. W 2014 roku został zgłoszony do polskich rozgrywek przez Budowlanych Łódź, ale ostatecznie nie zagrał w żadnym meczu.
W 2019 roku podpisał kontrakt z RC Hyères Carqueiranne (RCHC), również grającym w Fédérale 1. Był jednym z niewielu Polaków we Francji z profesjonalnym kontraktem. Sezon 2020/2021 został zawieszony, a następnie anulowany z powodu pandemii COVID-19, kiedy jego zespół był na pierwszym miejscu w tabeli. Nowicki planował grać w polskiej Ekstralidze z Skra Warszawa, ale ostatecznie nie doszło do tego z powodu sprzeciwu francuskiego klubu. W sezonie 2021/2022 RCHC wygrało swoją grupę z przewagą 24 punktów i dotarło do finału pucharu Fédérale 1, zdobywając awans do poziomu Nationale.
Kariera reprezentacyjna
Już od początku swojej kariery Nowicki był powoływany do różnych grup wiekowych reprezentacji Polski. W 2008 roku brał udział w zgrupowaniach kadry kadetów (do lat 16) i juniorów (do lat 18), grając w zespole U-18 przez dwa kolejne lata. W kwietniu 2010 roku zadebiutował w reprezentacji do lat 20, a potem dołączył do kadry U-19 przed mistrzostwami Europy w Belgii. W 2011 roku zdobył mistrzostwo Europy FIRA-AER dywizji A z drużyną U-20, grając z przyszłymi reprezentantami Polski, takimi jak Piotr Zeszutek czy Radosław Rakowski. W kolejnym roku drużyna obroniła tytuł, pokonując Czechy w finale.
Od stycznia 2012 roku był powoływany przez Tomasza Putrę do dorosłej reprezentacji. Po kontuzjach podstawowych zawodników, zadebiutował w meczu Pucharu Narodów Europy z Belgią, wchodząc na boisko jako zmiennik. Wkrótce potem zagrał również w wygranym meczu z Holandią. Jesienią był na liście rezerwowej przed meczem z Czechami. Równolegle grał w reprezentacji w rugby siedmioosobowym w latach 2011, 2012, 2014 i 2015.
Po pierwszych występach w reprezentacji seniorów Nowicki nie był powoływany do kadry z powodu zawieszenia przez Polski Związek Rugby związane z niedopełnieniem formalności po transferze do Lechii Gdańsk. Konflikt ten spowodował jego dłuższą nieobecność w reprezentacji. Mimo że w 2015 roku zagrał w meczach z Belgią i Ukrainą, nie mógł uczestniczyć w wcześniejszych zgrupowaniach. W kolejnych latach jego występy ograniczały się do dwóch meczów rocznie, a w 2016 roku zdobył swoje pierwsze przyłożenie w reprezentacji.
W lutym 2019 roku, po porażce z Portugalią, Nowicki skrytykował władze PZR za nieprofesjonalne podejście do organizacji pracy reprezentacji, co doprowadziło do jego kolejnej absencji. Po dłuższej przerwie, spowodowanej pandemią COVID-19 oraz zmianą selekcjonera, wrócił do drużyny w lipcu 2021 roku. Swój pierwszy mecz po przerwie rozegrał w marcu 2022 roku przeciwko Belgii, a nieco później w tym samym roku Polacy odnieśli swoje pierwsze zwycięstwo po reorganizacji rozgrywek.
Statystyki
Stan na dzień 11 marca 2023 r. Wynik reprezentacji Polski podany w pierwszej kolejności.
Życie osobiste
Aleksander Nowicki jest synem zawodnika i działacza rugby Jarosława oraz starszym bratem Jędrzeja, który również jest reprezentantem Polski w rugby union.
W czasie swojego pobytu we Francji ukończył szkołę trenerską.
