Aleksander Nowacki (urodzony 21 sierpnia 1944 roku we Lwowie) to polski piosenkarz, muzyk, kompozytor, aranżer, realizator oraz producent muzyki rozrywkowej.
Życiorys
Nowacki przyszedł na świat we Lwowie, który wówczas należał do Polski. Jego ojciec, Bernard Nowacki, był solistą w Operze Wrocławskiej, a matka śpiewaczką w Operetce Śląskiej. W dzieciństwie uczył się gry na fortepianie w średniej szkole muzycznej, a później samodzielnie opanował grę na banjo oraz gitarze (w tym basowej i hawajskiej).
Debiut i początki
Swoją karierę artystyczną rozpoczął w 1960 roku, kiedy to zajął drugie miejsce w konkursie „Szukamy Młodych Talentów”, zorganizowanym przez Rozgłośnię Polskiego Radia w Gdańsku oraz zespół Czerwono-Czarni, z którym występował przez pewien czas.
W 1962 roku, jako wokalista, dotarł do finału I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie. W tym samym roku założył własny zespół „Teenagers”, który z czasem przekształcił się w Nastolatki. Zespół zdobył II miejsce na II FMT w Szczecinie w 1963 roku oraz również II miejsce na Wiosennym Festiwalu Muzyki Nastolatków w Gdańsku w 1966 roku, przegrywając tylko jednym punktem z zespołem Skaldowie.
W „Nastolatkach” występowały także Kasia Sobczyk, Marianna Wróblewska i Sława Mikołajczyk.
Piosenki zespołu gościły na antenie Rozgłośni Harcerskiej oraz w Programie Trzecim Polskiego Radia, choć niestety nagrania nie przetrwały.
Nowacki rozpoczął studia na Politechnice Wrocławskiej (w dziedzinie elektroniki), jednak przerwał je po powołaniu do służby wojskowej. W czasie służby śpiewał w Zespole Reprezentacyjnym Śląskiego Okręgu Wojskowego i prowadził własny kabaret muzyczny.
Już podczas służby wojskowej otrzymywał propozycje od różnych zespołów, jednak zdecydował się na grupę Quorum, założoną przez Jerzego Loranca. Nowacki był wokalistą Quorum w latach 1969–1970. Po rozpadzie zespołu występował jako solista, konferansjer oraz kompozytor z zespołem Alibabki.
W 1971 roku zrealizował pierwsze w Polsce nagranie muzyki pop z wykorzystaniem syntezatora (utwór „Ja to nie ja”, słowa Bogdana Chorążuka).
Nowacki jest również jedynym kompozytorem, do którego muzyki teksty napisał Edward Stachura (utwory „Opadły mgły”, „Wstaje nowy dzień”, „Za dalą dal”).
Dalsza kariera
W 1972 roku założył zespół Homo Homini, z którym koncertował i nagrywał do 1982 roku. W latach 1982–1992 przebywał w Austrii, Szwajcarii oraz RFN, gdzie występował w grupie Tony’s Jetmen Selection oraz Music Service Band, a także działał jako niezależny kompozytor i aranżer.
Nowacki jest kompozytorem piosenek, które zdobyły nagrody na festiwalach w Berlinie (1973), Rostocku (1974), Lipsku oraz w Opolu (1973, 1975). Tworzy muzykę filmową (np. „Zoobajeczki”) i teatralną (np. „Małpet cyrk”). W czasie współpracy z różnymi zespołami nagrywał dla Polskiego Radia jako solista własne kompozycje, z których niektóre stały się przebojami, takimi jak „Znowu mija dzień”, „Za dalą dal” (duet z Tadeuszem Woźniakiem), „Z godziny na godzinę”, „On albo ja”, „Mały i zły”, „Koncert na 15 świec”, „Moje prawo do słońca” (przebój Lata z Radiem w 1984 roku) oraz „Szukam drogi do szczęśliwych wysp” (4 tygodnie na pierwszym miejscu, 11 tygodni na liście przebojów Polskiego Radia). Kompozycje Nowackiego, takie jak „Tobie Karolino”, „W tym domu straszy”, „Mam skłonności do przesady”, „Za górą za dniem”, również stały się wielkimi hitami grupy Homo Homini.
Przerwa w działalności zespołu nastąpiła z powodu stanu wojennego, co skłoniło Nowackiego do wyjazdu za granicę. Początkowo występował w Austrii, Szwajcarii i Niemczech Zachodnich (m.in. z „Tony’s Jetmen Selection” oraz „Music Service Band”). Osiedlił się na dłużej w Hamburgu, gdzie kontynuował występy, kompozycję i aranżację.
Po powrocie do Polski
Nowacki jako pierwszy artysta w Polsce dokonał nagrań piosenek na prywatnej sesji – w 1984 roku wynajął studio Polskiego Radia w Szczecinie i nagrał materiał, który rok później został wydany na licencji Polskich Nagrań w formie kasety magnetofonowej (ze względu na problemy z masą winylową do tłoczenia płyt). Album nosi tytuł „Własność prywatna” i zawiera 8 utworów, z których 4 dotarły do pierwszych miejsc listy przebojów Pierwszego Programu Polskiego Radia.
Piosenka „Szukam drogi do szczęśliwych wysp” z tego samego albumu przez cztery tygodnie utrzymywała się na pierwszym miejscu listy przebojów (i przez ponad 4 miesiące na liście).
Również kolejny materiał „Czas przypływu” Nowacki nagrał prywatnie w Szczecinie, lecz te piosenki nie były emitowane w radiu.
W 1992 roku wrócił do Polski po kilkuletniej nieobecności. W 1993 roku założył i prowadził prywatne studio nagrań „studio nowacki”, specjalizujące się w różnych formach muzycznych (piosenki, muzyka instrumentalna) oraz reklamie radiowej i telewizyjnej. Pełnił rolę kompozytora, aranżera oraz producenta płyt (ponad trzydzieści) dla innych artystów (m.in. Iwona Niedzielska, Jerzy Rybiński, Waldemar Kocoń, Andrzej Dąbrowski, Marek Majewski, Tadeusz Ross, Jerzy Połomski, Waldemar Kocoń), a ostatnio również wydawcą.
Jego studio nagrań zajmuje się nie tylko muzyką, ale także produkcją małych form filmowych. Nowacki był realizatorem i producentem godzinnego filmu dokumentalnego „Warszawa – Ostatnie spojrzenie – Tajne fotografie Luftwaffe”, który był wyświetlany w 2005 roku przed Pałacem Kultury i Nauki. Z tej samej okazji stworzył plakat wystawy. Jest również autorem logo Stowarzyszenia Artystów Wykonawców SAWP oraz okładki jednej z płyt Andrzeja Dąbrowskiego.
W 2010 roku obchodził 50-lecie swojej działalności artystycznej.
Nowacki brał udział lub nadal uczestniczy w władzach Związku Polskich Autorów i Kompozytorów ZAKR, w Zarządzie Sekcji Kompozytorskiej ZAiKS, w SAWP, w Związku Zawodowym Twórców Kultury ZZTK oraz w wielu międzystowarzyszeniowych komisjach zajmujących się problemami środowiska artystycznego.
Nagrał piosenkę „Śmiechu warte” do amerykańskiego programu licencyjnego „Śmiechu warte” w TVP1.
Dyskografia
1972 – Lilli the Pink (PD R-0425 Ruch)
1972 – Drzewa ruszają w drogę / Za dalą dal (PD R-0121-II Ruch)
1973 – Tobie Karolino (PD R-0175-II Ruch)
1973 – Drzewo świata / Ile mamy czasu (PD R-0201-II Ruch)
1973 – Lew z wosku / Najlepsze z chwil (PD R-022-II Ruch)
1973 – Znów o jeden dzień mniej / Pogrzeb smutku (PD R-0271-II Ruch)
1973 – Tobie Karolino (SP SP-519 Muza)
1973 – HOMO HOMINI (LP XL/SXL 1003 Muza, MC CK 0063 Muza)
1974 – Tak będzie jutro (PD R-0631 Ruch)
1974 – Wspomnienia o Adelajdzie (PD R-0551)
1974 – Wspomnienie o Adelajdzie / Tak będzie jutro (SP SP-536 Muza)
1974 – Liebe Karolina / Es zählt dein Weg (SP 456 024 AMIGA)
1975 – Usta i oczy (R-0358-II KAW)
1975 – Miasto w sztucznym świetle / Z godziny na godzinę (PD R-0444-II Tonpress)
1975 – Wspomnienia o Adelajdzie (bez numeru Wifon, Polskie Radio i Telewizja, Opole ’74)
1975 – W tym domu straszy / Z godziny na godzinę (SP SP-624 Muza)
1975 – W tym domu straszy (LP SX 1217 Muza, Opole 1975)
1975 – W tym domu straszy (PD R-0567 Tonpress)
1976 – HOMO HOMINI (2) (LP SX 1207 Muza)
1977 – Może w maju może w grudniu / Mam skłonności do przesady (SP S-211 Tonpress)
1978 – Za wieczoru złotą bramą (PD R-0589 Tonpress)
1978 – Za siebie / W rabarbarowym gaju (SP S-257 Tonpress)
1978 – HOMO HOMINI (3) (LP SX 1343 Muza)
1978 – W rabarbarowym gaju (PD R-0710 Tonpress)
1979 – Więcej wciąż przed nami niż za nami / Szkoda każdego dnia (SP S-295 Tonpress)
1980 – Lilly the Pink / Rym do rymu (SP S-358 Tonpress)
1980 – HOMO HOMINI (4) (LP SX 1789 Pronit)
1984 – Mały i zły / Ile mamy czasu (S-516 Tonpress)
1985 – Własność prywatna (CK-445 Muza)
1987 – Czas przypływu (ML-025)
1993 – HOMO HOMINI przeboje 1972 – 1982 (SPB MC- 003 Sound-Pol)
1993 – HOMO HOMINI Przeboje 1972-1982 (CD SPB CD 036 Sound-Pol)
1994 – HOMO HOMINI – NIEZAPOMNIANE (MC AKAR)
1994 – Mam skłonności do przesady (AK-017 AKAR)
1995 – Arts of love (DIG 224 Digiton)
1996 – Zaproszenie do tańca (ECD 074 Polskie Nagrania)
1997 – A.N. Piguła / Pada nie pada (SELL S-0038 Selles)
1998 – Sahara Sahara / Lato by nie było latem (SELL S-0056 Selles)
1998 – Full of romantic (SELL 0062 Selles)
1998 – The beat of heart (SELL 0063 Selles)
1998 – Dance to dance (SELL 0064 Selles)
1999 – Ja to nie ja (SELL 0098 Selles)
2000 – Muzykoterapia – Przy kominku (83-901361-8-X LibraMed)
2004 – HOMO HOMINI the best (A.A. MTJ CD 10288)
2006 – HOMO HOMINI, 4 ALBUMY NA 2 CD (Polskie Nagrania, Klub Płytowy)
2006 – Aleksander Nowacki, LATO JEST SUPER – the best (MTJ CD 10405 A.A. MTJ)
2007 – Platynowe Przeboje Homo Homini – Najlepsze z chwil (CD10767, 2007 Euro Muzyka)
2010 – HOMO HOMINI – Reaktywacja (MTJ CD 10869)
2010 – Własność prywatna / Czas przypływu (MTJ, CD 10868)
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (11 kwietnia 2013)
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (14 grudnia 2010)
Zobacz też
Przypisy
