Aleksander Mrozowicki herbu Prus III (urodzony około 1674 roku, zmarł w 1733 roku) – pełnił funkcję podstolego bracławskiego oraz sędziego kapturowego ziemi halickiej.
Życiorys
Urodził się około 1674 roku jako syn Marcina, cześnika buskiego i podstolego grabowieckiego, oraz Heleny z Baworowskich herbu Prus II. Zapisany był z Mrozowic na Sarnkach w ziemi halickiej.
Od młodych lat angażował się w życie publiczne, wielokrotnie wspominany w aktach metrykalnych parafii rzymskokatolickiej w Sokołówce (w II RP w powiecie bóbreckim). Od 1715 roku pełnił funkcję podstolego bracławskiego, a 25 maja 1719 roku, z tym tytułem, został wybrany na marszałka koła rycerskiego prześwietnej ziemi halickiej oraz powiatów trembowelskiego i kołomyjskiego na sejmiku elekcyjnym w Haliczu.
17 sierpnia 1722 roku jako podstoli bracławski został wybrany na komisarza do ustalania podatków. Dodatkowo, 22 lutego następnego roku, na laudum sejmiku ziemskiego relacyjnego, który odbył się w Haliczu, powołano go razem z Antonim Świrskim herbu Szaława, skarbnikiem lwowskim, na komisarza do ustalenia podatków z ziemi halickiej oraz powiatu kołomyjskiego. 14 sierpnia 1724 roku został wydelegowany przez sejmik ziemski przedsejmowy halicki do przedstawienia instrukcji na sejmik wiszeński.
10 marca 1733 roku podczas konfederacji ziemian halickich został wybrany na sędziego kapturowego ziemi halickiej. Następnie uczestniczył w sejmiku ziemskim relacyjnym 7 lipca tego samego roku i prawdopodobnie wkrótce po tym zmarł.
Był żonaty z wdową po Adamie Antonim Kumanowskim herbu Ostoja, cześnikiem żydaczowskim, Joanną z Zabłockich herbu Białynia. Po śmierci Mrozowickiego, Joanna ponownie wyszła za mąż za N Radzimińskiego herbu Lubicz. Jego pasierbica, córka żony z pierwszego małżeństwa, Jadwiga Kumanowska, poślubiła Franciszka Ksawerego Stadnickiego herbu Szreniawa bez Krzyża, podczaszego latyczowskiego oraz chorążego czerwonogrodzkiego i podolskiego.
Wywód przodków
Zobacz też
Przypisy
