Aleksander Morrison
Aleksander Morrison (Muryson, Mirisson) herbu Muryson (zm. po 1676) – był kapitanem piechoty w armii koronnej.
Życiorys
Wywodził się ze szkockiej rodziny szlacheckiej Morison de Manners, która osiedliła się na Litwie w 1655 roku. Był synem Jakóba, który jako pierwszy osiedlił się w Rzeczypospolitej, a jego ojciec Jan był małżonkiem Agnieszki Bisset z Aberdeenshire w Szkocji.
W 1660 roku wstąpił do regimentu piechoty dowodzonego przez Michała Kazimierza Radziwiłła, gdzie jego starszy brat Wilhelm pełnił funkcję chorążego.
Od wiosny 1673 bracia Morrison służyli w regimencie piechoty wojewody bełskiego Konstantego Wiśniowieckiego, a Aleksander pełnił rolę regiments–kwatermistrza. Uczestniczył w kampanii chocimskiej jesienią 1673 roku.
W 1676 roku, podczas sejmu koronacyjnego Jana III Sobieskiego, na wniosek hetmana Dymitra Wiśniowieckiego, bracia Aleksander i Wilhelm Morrisonowie, jako kapitanowie piechoty armii koronnej, otrzymali indygenat oraz herb za swoje zasługi wojenne.
Rodzina
W 1680 roku ożenił się z Aleksandrą Żabokrzycką, cześnikówną bracławską. Z tego małżeństwa doczekał się synów:
- Stanisław
- Jan – pisarz grodzki oraz miecznik nowogrodzki i bracławski
Ze związku z Franciszką Potepską, wojczanką trembowelską, miał trzech synów:
- Józefa
- Franciszka
- Antoniego
Przypisy
Bibliografia
Marek Wagner, Słownik Biograficzny oficerów polskich drugiej połowy XVII wieku, tom I, Oświęcim 2013, str.192
Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, tom XI, s.281