Aleksander Michałowski (urodzony 15 kwietnia 1870 w Novo Mesto, zmarły 12 czerwca 1934 w Kołomyi) był lekarzem weterynarii oraz tytularnym generałem brygady Wojska Polskiego.
Życiorys
Aleksander Michałowski przyszedł na świat 15 kwietnia 1870 roku w Novo Mesto w Słowenii, miejsce to nazywano wówczas Rudolfswerth. Był synem Stanisława oraz Emilii z Ernerów. Po ukończeniu gimnazjum w Kołomyi, kontynuował naukę na Akademii Weterynarii w Wiedniu. 1 października 1894 roku rozpoczął pracę jako urzędnik w cesarskiej i królewskiej armii. W trakcie I wojny światowej pełnił funkcję naczelnika weterynarii armii na froncie włoskim. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na następujące stopnie:
- wojskowy podlekarz weterynarii (niem. Militär-untertierarzt) – 1897,
- wojskowy lekarz weterynarii (niem. Militärtierarzt) – 1901,
- wojskowy starszy lekarz weterynarii (niem. Militärobertierarzt) – 1 listopada 1910.
1 listopada 1918 roku dołączył do Wojska Polskiego, gdzie został przydzielony do Inspektoratu Koni w Dowództwie Okręgu Generalnego „Kraków”. 2 lutego 1919 roku objął stanowisko referenta weterynarii w tym dowództwie. 31 lipca 1919 roku został komendantem Okręgowego Szpitala Koni Nr 5 w Kobierzynie. 19 lipca 1919 roku przeniesiono go z funkcji inspektora weterynarii przy Głównym Kwatermistrzostwie WP do Dowództwa Okręgu Generalnego „Kraków” na pozycję komendanta Szpitala dla Koni Nr 7. Na tym stanowisku, 29 maja 1920 roku, uzyskał zatwierdzenie z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika w Korpusie Weterynaryjnym, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej.
1 marca 1922 roku został mianowany szefem weterynarii w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika, z datą starszeństwa na 1 czerwca 1919 roku oraz 8. lokatą w korpusie oficerów weterynaryjnych, grupa lekarzy weterynarii. W trakcie służby w DOK VI był również oficerem nadetatowym Kadry Okręgowego Szpitala Koni Nr VI we Lwowie. 25 października 1925 roku został przydzielony do Komisji Remontów Nr 3 w Krakowie. Następnie był w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI. 5 lutego 1927 roku Prezydent RP nadał mu tytuł generała brygady, z dniem przeniesienia w stan spoczynku – 30 kwietnia 1927 roku. Osiedlił się we Lwowie, gdzie zmarł 12 czerwca 1934 roku w Kołomyi.
Aleksander Michałowski był żonaty z Józefą Momidlowską, z którą doczekał się córki Marii (ur. 1912).
Przypisy
Bibliografia
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
Henryk Piotr Kosk: Generalicja polska. Popularny słownik biograficzny. T. 2 M-Ż. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 2001. ISBN 83-87103-81-0.
Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
